Prevodi za „ulicznik“ v slovarju poljsko » nemški

ulicznik <rod. ‑a, mn. ‑icy> [ulitʃɲik] SAM. m. spol pog.

ulicznik

Straßenjunge m. spol

w mieście jest dużo uliczników

in der Stadt gibt es viele Straßenjungen

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

Pracowała również w założonym przez miejscowego komendanta harcerzy „klubie uliczników” i udzielała korepetycji.

pl.wikipedia.org

Pojawia się jurodiwyj, śpiewając pozbawioną sensu piosenkę, wyśmiewany przez uliczników.

pl.wikipedia.org

Namalowany chłopiec to ulicznik uwalniający się od wszy.

pl.wikipedia.org

Wynajął uliczników, którzy mieli zachowywać się rubasznie w stosunku do artystki, aby on mógł się zjawić w przebraniu duchownego i obronić ją.

pl.wikipedia.org

Członkowie grupy zaprezentowali swoje ulubione tematy: prostytutki, uliczników, zapaśników i bokserów zyskując u krytyków pogardliwe miano „apostołów brzydoty”.

pl.wikipedia.org

Obecnie noszona przede wszystkim przez kobiety, pierwotnie - przez swobodnie ubierających się uliczników, zwłaszcza paryskich, zwanych gawroszami.

pl.wikipedia.org

Jego imię stało się synonimem paryskiego ulicznika.

pl.wikipedia.org

Najprawdopodobniej wyraz „batiar” pochodzi od węgierskiego „betyár” oznaczającego rozbójnika, awanturnika, ulicznika.

pl.wikipedia.org

Ich sceny z życia w mieście wypełniały postacie z marginesu: kobiety o złej reputacji i ulicznicy.

pl.wikipedia.org

Za powrotem do zamku, król śmiał się z niego, że się dał obedrzéć ulicznikom.

pl.wikipedia.org