Prevodi za „upokorzyć“ v slovarju poljsko » nemški

upokorzyć [upokoʒɨtɕ]

upokorzyć dov. obl. od upokarzać

glej tudi upokarzać

I . upokarzać <‑rza; dov. obl. upokorzyć> [upokaʒatɕ] GLAG. preh. glag.

upokarzać

demütigen

upokarzać

erniedrigen

upokarzająca sytuacja

demütigende Situation ž. spol

II . upokarzać <‑rza; dov. obl. upokorzyć> [upokaʒatɕ] GLAG. povr. glag.

upokarzać

sich tož. erniedrigen

upokarzać się przed pracodawcą

sich vor dem Arbeitgeber erniedrigen

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

Pokonał on 70 innych królów i upokorzył ich odcinając im kciuki oraz duże palce u stóp.

pl.wikipedia.org

Opuszczając kościół żali się, że nikt jej tak nie upokorzył.

pl.wikipedia.org

Następnie miała zostać umieszczona w domu publicznym by ją upokorzyć; ta jednak wydłubała sobie oczy by się oszpecić.

pl.wikipedia.org

Śmierć księcia Romana i rzeź jego wojska tak dalece przygnębiła i upokorzyła panów ruskich i naród, że nie mieli już więcej odwagi najeżdżać ziem polskich”.

pl.wikipedia.org

Wiceminister upokorzył go, posadziwszy dyplomatę na niskim fotelu i nie podając mu ręki w obecności przedstawicieli mediów.

pl.wikipedia.org

Aurangzeb, chcąc upokorzyć brata, nakazał obwozić go po mieście na brudnym słoniu, ubranego w poszarpane ubranie i skutego kajdanami.

pl.wikipedia.org

Przygotowany w ten sposób strój miał ich upokorzyć i maksymalnie ujednolicić.

pl.wikipedia.org

W 1945 tylko raz rozkazem upokorzono niemiecką ludność cywilną.

pl.wikipedia.org

Wyzywał kobiety na pojedynki wrestlerskie w klubach nocnych i starał się upokorzyć przeciwniczki.

pl.wikipedia.org

Upokorzyła ją w szkole, ale w końcu uznała, że jeśli chcą to niech będą razem.

pl.wikipedia.org