Prevodi za „utracjusz“ v slovarju poljsko » nemški

utracjusz(ka) <rod. ‑a, mn. ‑e> [utratsjuʃ] SAM. m. spol(ž. spol) ur. jez.

utracjusz(ka)

Verschwender(in) m. spol (ž. spol)

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

Hrabia twierdzi, że jego bratanek jest strasznym utracjuszem.

pl.wikipedia.org

Malicorn – młody szlachcic, utracjusz i dość niezwykła postać.

pl.wikipedia.org

Miał opinię utracjusza i rozpustnika, uczestniczył w wielu pojedynkach, mimo doczekania się 8 dzieci nie troszczył się o swoją rodzinę.

pl.wikipedia.org

Rembrandt przedstawił siebie w roli utracjusza trwoniącego majątek podczas zabawy z kobietą lekkich obyczajów.

pl.wikipedia.org

Był bogatym kobieciarzem i utracjuszem.

pl.wikipedia.org

Monarcha jest utracjuszem i kobieciarzem, stale poszukującym nowych przygód miłosnych.

pl.wikipedia.org

Jawnie zdradzana przez męża utracjusza po kilku latach doprowadziła do sądownej separacji.

pl.wikipedia.org

Anielka jest córką dziedzica, który okazuje się próżniakiem i utracjuszem rujnującym majątek rodzinny.

pl.wikipedia.org

Jurij Żywago, sierota, zostaje sam po pogrzebie ojca utracjusza.

pl.wikipedia.org