Prevodi za „utuczyć“ v slovarju poljsko » nemški

utuczyć [ututʃɨtɕ]

utuczyć dov. obl. od tuczyć

glej tudi tuczyć

I . tuczyć <‑czy; pret. tucz dov. obl. u‑> [tutʃɨtɕ] GLAG. preh. glag.

1. tuczyć zwierzęta:

tuczyć

mästen

pańskie oko konia tuczy preg.

wie die Pflege ž. spol , so die Erträge ž. spol

pańskie oko konia tuczy preg.

wer will, dass es ihm geling, seh’ selber zu seinem Ding preg.

2. tuczyć šalj. pog. ludzi:

tuczyć

mästen fig. pog.

babcia zawsze tuczyła nas różnymi przysmakami

die Großmutter ž. spol mästete uns immer mit ihren Leckereien fig. pog.

II . tuczyć <‑czy; pret. tucz> [tutʃɨtɕ] GLAG. nepreh. glag. samo v nedov. obl.

tuczyć (pokarmy):

tuczyć

dick machen

słodycze tuczą

Süssigkeiten ž. spol mn. machen dick

fraza:

kradzione nie tuczy preg.

Gestohlenes sr. spol macht nicht fett

III . tuczyć <‑czy; pret. tucz> [tutʃɨtɕ] GLAG. povr. glag.

1. tuczyć (zwierzęta):

tuczyć

gemästet werden

2. tuczyć šalj. pog. (człowiek):

tuczyć

in sich tož. hineinstopfen

tuczyła się słodyczami

sie stopfte Süssigkeiten in sich hinein