Prevodi za „warczeć“ v slovarju poljsko » nemški

warczeć <‑czy; dov. obl. za‑ [lub GLAG. warknąć]> [vartʃetɕ] nepreh. glag.

1. warczeć:

warczeć (wyrażać złość) (pies)

knurren

2. warczeć fig. pog. (mówić opryskliwie) (człowiek):

warczeć na kogoś

jdn anfahren [o. anraunzen pog. ]

3. warczeć:

warczeć (wydawać dźwięki) (silnik, maszyna)

surren

warczeć (wydawać dźwięki) (silnik, maszyna)

knattern

warczeć (wydawać dźwięki) (silnik, maszyna)

rattern

Primeri uporabe besede warczeć

warczeć na kogoś

jdn anfahren [o. anraunzen pog. ]

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

Gryzą, warczą i parskają na siebie, starając się zepchnąć z gałęzi rywala.

pl.wikipedia.org

Nie występowała koprolalia, aczkolwiek część badanych warczała w odpowiedzi na głośne bodźce słuchowe.

pl.wikipedia.org

Ojciec nie rozmawiał z dziewczynką, natomiast szczekał, warczał w jej obecności i bił ją, jeśli wydała jakikolwiek dźwięk.

pl.wikipedia.org

Jeżeli pies się boi, szczerzy zęby, warczy, szczeka, próbuje atakować lub jest bardzo szczęśliwy, podekscytowany, skacze – odwrócenie się plecami spowoduje zmniejszenie strachu zwierzęcia.

pl.wikipedia.org

Ich zdaniem, szczególną uwagę zwraca fakt, że stworzenie głośno warczy.

pl.wikipedia.org

Konfrontują się ze sobą z nastroszonymi piórami, rozłożonymi skrzydłami, otwartymi dziobami i rozłożonymi pazurami, głośno skrzecząc i warcząc.

pl.wikipedia.org

Na przykład uważano, że warczenie i szczerzenie zębów było komunikatem społecznym, pierwotnie związanym z submisją i groźbą (tak jak u psów, które łaszą się i warczą jednocześnie).

pl.wikipedia.org

Czasem mogą brzmieć podobnie do zięb – „pink” lub warczeć „czerrr”.

pl.wikipedia.org

Podczas posiłku zachowuje czujność i wypatruje drapieżników, zaniepokojony stroszy ogon i warczy przy zamkniętym pysku lub syczy.

pl.wikipedia.org

Grzbiet może być wygięty, zwierzę warczy.

pl.wikipedia.org