Prevodi za „werbownik“ v slovarju poljsko » nemški

werbownik <rod. ‑a, mn. ‑icy> [verbovɲik] SAM. m. spol ur. jez.

werbownik

[An]werber(in) m. spol (ž. spol)

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

Werbownik ochotników do powstania styczniowego w 1863, uczestnik tego powstania w stopniu kapitana.

pl.wikipedia.org

Uzbrojeni werbownicy pruscy, przekroczyli polską granicę i uprowadzili go poturbowawszy przy tym jego chorą żonę.

pl.wikipedia.org

Aresztowanie werbowników zastraszyło poza tym potencjalnych ochotników.

pl.wikipedia.org