Prevodi za „wojaczka“ v slovarju poljsko » nemški

wojaczka <rod. ‑ki, brez mn. > [vojatʃka] SAM. ž. spol pog. (wojowanie)

wojaczka

Militäreinsatz m. spol

wojaczka

Kampfeinsatz m. spol

wojaczka

Kriegsdienst m. spol

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

Jednak wobec ludzi tanuki są życzliwsze, choć przejawiają przesadne skłonności do wojaczki i konfliktów.

pl.wikipedia.org

Walczyła w szeregach ruchu oporu podczas drugiej wojny domowej, potem porzuciła wojaczkę, by prowadzić lukratywny interes, razem z bratem, ślepym od czasu wojny.

pl.wikipedia.org

Był też człowiekiem odważnym, nie oszczędzał się w czasie kampanii wojennych i był odporny na trudy wojaczki.

pl.wikipedia.org

Pierwsze lata wojaczki tak bardzo dały mu się we znaki, że postanowił opuścić wojsko i zostać piekarzem.

pl.wikipedia.org

Powołaniem szlachcica jest raczej życie na wsi i gospodarowanie niż wojaczka.

pl.wikipedia.org

Ryszard poświęcił się całkowicie wojaczce i nie interesował się żoną.

pl.wikipedia.org

Sam nie znał się na wojaczce i nie potrafił dowodzić.

pl.wikipedia.org