Prevodi za „wykolejeniec“ v slovarju poljsko » nemški

wykolejeniec <rod. ‑eńca, mn. ‑eńcy> [vɨkolejeɲets] SAM. m. spol pog.

wykolejeniec

heruntergekommener Mensch m. spol pog.

wykolejeniec

verkrachte Existenz ž. spol pog.

wykolejeniec

[menschliches] Wrack sr. spol fig.

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

Szeroka gama głównych bohaterów to indywidua zgorzkniałe, cierpiące oraz osamotnione, często wykolejeńcy, osoby egzystujące na peryferiach życia.

pl.wikipedia.org

W fatalnych bieszczadzkich warunkach pracują życiowi wykolejeńcy i wyrokowcy.

pl.wikipedia.org

Kipling jako jeden z pierwszych opisywał także zwykłych żołnierzy, którzy, ze względu na swoje pochodzenie z nizin społecznych, w imperium często byli uważani za wykolejeńców.

pl.wikipedia.org

W swoich piosenkach śpiewał przeważnie o ludziach z marginesu, buntownikach, wykolejeńcach.

pl.wikipedia.org

Były to trudności życiowe i nieudana miłość i chęć przygód ("wykolejeniec ?").

pl.wikipedia.org