Nie informuje on o wymowie, stąd np. ten sam znak chiński może być w różnych dialektach języka chińskiego wymawiany odmiennie zachowując swoje znaczenie.
Redukcja niektórych dyftongów i ich monoftongizacja, szczególnie dyfrongu /aɪ/, który wymawiany jest jako [aː], stąd popularna wymowa takich wyrazów jak try (spróbować) czy my (moje) kolejno jako /traː/ oraz /maː/.