Prevodi za „wyręczyć“ v slovarju poljsko » nemški

I . wyręczać <‑cza> [vɨrentʃatɕ], wyręczyć [vɨrentʃɨtɕ] dov. obl. GLAG. preh. glag. ur. jez.

wyręczać kogoś w czymś

jdm bei etw aushelfen

wyręczać kogoś w czymś

jdn in etw daj. vertreten

II . wyręczać <‑cza> [vɨrentʃatɕ], wyręczyć [vɨrentʃɨtɕ] dov. obl. GLAG. povr. glag. ur. jez.

wyręczać się kimś [w czymś]

jdn für sich tož. [bei etw] einspannen pog.

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

Podobnie rycerz w sporze z człowiekiem „niższego stanu” mógł wyręczyć się swoim poddanym.

pl.wikipedia.org

W momencie, gdy czynność ta nie może zostać zrealizowana przez samego chorego, wyręczyć go może osoba pełnoletnia, wskazana przez pacjenta.

pl.wikipedia.org

Shaniah wyręczyła w tej próbie siły swego ukochanego, niezdolnego do poświęcenia czyjegoś życia w imię miłości.

pl.wikipedia.org

Niemcy zdawali sobie sprawę, że miejscowa ludność nie będzie w stanie wyręczyć ich w całkowitej eksterminacji społeczności żydowskich.

pl.wikipedia.org

Ateńczycy, pomni na przekazaną im przez przodków pozycję, mają dać hasło do wspólnej wojny obronnej, a nie jak dotąd siedzieć bezczynnie i czekać, czy by ich nie wyręczy ktoś inny.

pl.wikipedia.org

Stworzona w ten sposób forma prezentacji ułatwi (wyręczy) operatorowi podjęcie decyzji (diagnozy).

pl.wikipedia.org