Prevodi za „wzburzyła“ v slovarju poljsko » nemški

wzburzyć [vzbuʒɨtɕ]

wzburzyć dov. obl. od wzburzać

glej tudi wzburzać

I . wzburzać <‑rza; dov. obl. wzburzyć> [vzbuʒatɕ] GLAG. preh. glag.

1. wzburzać (spieniać):

wzburzać morze

aufwühlen

2. wzburzać (gniewać):

wzburzać człowieka

aufregen

wzburzać człowieka

aufbringen

II . wzburzać <‑rza; dov. obl. wzburzyć> [vzbuʒatɕ] GLAG. povr. glag.

1. wzburzać:

wzburzać (spieniać się) (morze)

in Wallung geraten

2. wzburzać:

wzburzać (tracić równowagę) (człowiek)

in Aufregung [o. Erregung] [o. Wallung] geraten

wzburzać (tracić równowagę) (człowiek)

sich tož. echauffieren przest

wzburzać (tłum)

in Aufruhr [o. Erregung] geraten

wzburzać (umysł)

in Aufruhr geraten

I . wzburzać <‑rza; dov. obl. wzburzyć> [vzbuʒatɕ] GLAG. preh. glag.

1. wzburzać (spieniać):

wzburzać morze

aufwühlen

2. wzburzać (gniewać):

wzburzać człowieka

aufregen

wzburzać człowieka

aufbringen

II . wzburzać <‑rza; dov. obl. wzburzyć> [vzbuʒatɕ] GLAG. povr. glag.

1. wzburzać:

wzburzać (spieniać się) (morze)

in Wallung geraten

2. wzburzać:

wzburzać (tracić równowagę) (człowiek)

in Aufregung [o. Erregung] [o. Wallung] geraten

wzburzać (tracić równowagę) (człowiek)

sich tož. echauffieren przest

wzburzać (tłum)

in Aufruhr [o. Erregung] geraten

wzburzać (umysł)

in Aufruhr geraten

wzburzony [vzbuʒonɨ] PRID. ur. jez.

1. wzburzony (spieniony):

wzburzony morze

stürmisch

wzburzony morze

aufgewühlt

wzburzona woda

aufgewühltes Wasser sr. spol

2. wzburzony (rozgniewany):

wzburzony człowiek

aufgeregt

wzburzony człowiek

aufgebracht

wzburzony człowiek

echauffiert przest

wyburzać <‑rza> [vɨbuʒatɕ], wyburzyć [vɨbuʒɨtɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl.

wyburzać

abreißen