Prevodi za „złorzeczyć“ v slovarju poljsko » nemški

złorzeczyć <‑czy> [zwoʒetʃɨtɕ] GLAG. nepreh. glag. ur. jez.

złorzeczyć komuś/czemuś

jdn/etw verwünschen [o. verfluchen]

Primeri uporabe besede złorzeczyć

złorzeczyć komuś/czemuś

jdn/etw verwünschen [o. verfluchen]

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

Zebrały się pod oberżą i zaczęły się modlić i złorzeczyć.

pl.wikipedia.org

W ostatniej chwili na brzegu pojawił się turecki kapitan na przemian złorzecząc i błagając buntowników, by powrócili.

pl.wikipedia.org

Złorzeczy zmarłemu synowi, że nie dotrzymał besy (przysięgi), choć przysięga w prawie zwyczajowym jest ważniejsza niż śmierć.

pl.wikipedia.org

Wobec osób które były leniwe, niesolidne, skąpe i złorzeczyły w kopalni, skarbnik bywał też bardzo surowy, zawzięty i mściwy.

pl.wikipedia.org

Znikał on wtedy, jęcząc i złorzecząc.

pl.wikipedia.org

Duchowny ten, dawny rozbójnik, z powodu starości i choroby wielokrotnie złorzeczył wszystkim mnichom i bluźnił.

pl.wikipedia.org