Prevodi za „zbrukać“ v slovarju poljsko » nemški

zbrukać [zbrukatɕ]

zbrukać dov. obl. od brukać

glej tudi brukać

I . brukać <‑ka; pret. ‑aj; dov. obl. z‑> [brukatɕ] GLAG. preh. glag.

1. brukać przest, ur. jez. (brudzić):

brukać

beschmutzen

brukać

schmutzig machen

brukać obrus

die Tischdecke schmutzig machen

2. brukać fig.:

brukać

in den Schmutz ziehen

brukać

beschmutzen fig.

brukać

besudeln fig., slabš.

brukać dobre imię

den guten Ruf in den Schmutz ziehen

brukać godność kobiety

die Würde der Frau beschmutzen [o. besudeln slabš. ] fig.

II . brukać <‑ka; pret. ‑aj; dov. obl. z‑> [brukatɕ] GLAG. povr. glag.

1. brukać przest, ur. jez. (brudzić się):

brukać

sich schmutzig machen

brukać się w szlamie

sich im Schlamm schmutzig machen

2. brukać fig. (zniesławiać samego siebie):

brukać

sich tož. diskreditieren [o. in Verruf bringen]

brukać się kłamstwem

sich durch Lügen in Verruf bringen [o. diskreditieren]

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

Para postanawia się pobrać, lecz nie konsumować związku, by nie zbrukać wyjątkowego uczucia, które ich połączyło.

pl.wikipedia.org