Prevodi za „zjednoczeniu“ v slovarju poljsko » nemški

zjednoczenie <rod. ‑ia, mn. ‑ia> [zjednotʃeɲe] SAM. sr. spol

1. zjednoczenie (połączenie się: partii, grup):

zjednoczenie

Vereinigung ž. spol

zjednoczenie Niemiec

deutsche Wiedervereinigung ž. spol [o. Einheit ž. spol ]

zjednoczenie Niemiec

Wiedervereinigung ž. spol Deutschlands

2. zjednoczenie (organizacja):

zjednoczenie

Vereinigung ž. spol

zjednoczenie

Verein m. spol

zjednoczeniowy [zjednotʃeɲovɨ] PRID. POLIT.

zjednoczeniowy

Einheits-

zjednoczeniowy kongres

Vereinigungs-

zjednoczeniowy idea

Einheits-

zjednoczeniowy idea

Vereinigungs-

proces zjednoczeniowy Niemiec

Prozess m. spol der Wiedervereinigung in Deutschland

zjednoczony [zjednotʃonɨ] PRID.

zjednoczony

vereinigt

zjednoczony

vereint

Organizacja Narodów Zjednoczonych

Vereinte Nationen ž. spol mn.

Stany Zjednoczone [Ameryki Północnej]

Vereinigte Staaten m. spol mn. [von Nordamerika]

Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej

Vereintes Königreich sr. spol [von Großbritannien und Nordirland]

jednocześnie [jednotʃeɕɲe] PRISL.

1. jednocześnie (w tym samym czasie):

jednocześnie

gleichzeitig

jednocześnie

simultan ur. jez.

2. jednocześnie (w równym stopniu):

jednocześnie

genauso

jednocześnie

gleichermaßen

zjednoczyć [zjednotʃɨtɕ]

zjednoczyć dov. obl. od jednoczyć

glej tudi jednoczyć

I . jednoczyć <‑czy; pret. ‑ocz; dov. obl. z‑> [jednotʃɨtɕ] GLAG. preh. glag.

jednoczyć wysiłki, ludzi

verein[ig]en

jednoczyć państwo, naród

konsolidieren ur. jez.

II . jednoczyć <‑czy; pret. ‑ocz; dov. obl. z‑> [jednotʃɨtɕ] GLAG. povr. glag.

jednoczyć się (grupy, ludzie)

sich tož. verein[ig]en [o. verbünden]

jednoczesny [jednotʃesnɨ] PRID.

jednoczesny proces:

jednoczesny

gleichzeitig

jednoczesny

simultan ur. jez.

niejednocześnie [ɲejednotʃeɕɲe] PRISL. ur. jez.

niejednocześnie

ungleichzeitig

niejednocześnie

versetzt