Zalecił leczenie nimi „oskrzeli, niektórych nieżytów żołądka, jelit, pęcherza moczowego, nerek, pochwy i macicy, gruźlicy, zołzy, woli i schorzeń nerwowych”.
W pracy opisał rezultaty leczenia zwierząt chorych na zołzy i wąglik roztworami izopatycznymi przygotowanymi odpowiednio z kropli śluzu nosowego zwierzęcia chorego na zołzy lub kropli krwi zwierzęcia chorego na wąglik.