Prevodi za „zwarzyć“ v slovarju poljsko » nemški

I . zwarzyć <‑rzy> [zvaʒɨtɕ]

zwarzyć dov. obl. od warzyć

II . zwarzyć <‑rzy> [zvaʒɨtɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl. fig. ur. jez.

1. zwarzyć (zwiędnąć):

zwarzyć

ausdürren

kwiaty w ogrodzie zwarzył upał

Hitze ž. spol hat die Blumen im Garten ausgedürrt

2. zwarzyć (zepsuć humor):

zwarzyć

versauen pog.

wczorajsze wydarzenie zwarzyło humory domowników

das gestrige Ereignis sr. spol hat die Stimmung der Bewohner versaut pog.

III . zwarzyć <‑rzy> [zvaʒɨtɕ] GLAG. povr. glag. dov. obl. fig. ur. jez.

1. zwarzyć (zwiędnąć):

zwarzyć

ausdürren

zwarzyć

verdürren

2. zwarzyć:

zwarzyć (zepsuć się) (humor)

schlecht werden

glej tudi warzyć

I . warzyć <‑rzy> [vaʒɨtɕ] GLAG. preh. glag.

1. warzyć (produkować):

warzyć GASTR., TEH. piwo

brauen

warzyć sól

sieden

2. warzyć fig. ur. jez. (powodować więdnięcie):

warzyć

zum Verwelken [o. Erfrieren] [o. Vertrocknen] bringen

przymrozek warzył kwiaty

die Nachtfrost m. spol hat die Blumen beschädigt

3. warzyć przest (gotować):

warzyć

kochen

warzyć potrawę

ein Gericht kochen

II . warzyć <‑rzy> [vaʒɨtɕ] GLAG. povr. glag.

1. warzyć pog.:

warzyć (kwaśnieć) (mleko)

gerinnen

warzyć (kwaśnieć) (mleko)

ausflocken

2. warzyć przest (być gotowanym):

warzyć

gekocht werden