Prevodi za „pierwszej“ v slovarju nemško » poljski

pi̱e̱rcen [ˈpiːɐsən] GLAG. preh. glag.

jdn/etw piercen

zakładać [dov. obl. założyć] komuś/na czymś kolczyk

sich daj. den Bauchnabel/die Nase/die Augenbraue piercen lassen

założyć sobie kolczyk na pępku/nosie/brwi

sich daj. den Bauchnabel/die Nase/die Augenbraue piercen lassen

przekłuć sobie pępek/nos/brwi

pi̱e̱psen [ˈpiːpsən] GLAG. nepreh. glag.

1. piepsen → piepen

2. piepsen:

piepsen (mit Fistelstimme singen)

śpiewać [dov. obl. za‑] falsetem

piepsen (mit hoher Stimme sprechen)

piszczeć [dov. obl. pisnąć]

glej tudi piepen

I . pi̱e̱pen [ˈpiːpən] GLAG. nepreh. glag.

piepen (Vogel)

ćwierkać [dov. obl. ćwierknąć]

piepen (Maus)

piszczeć [dov. obl. za‑]

piepen (Funkgerät)

dzwonić [dov. obl. za‑]

piepen (Funkgerät)

piszczeć [dov. obl. za‑]

fraza:

das ist ja zum Piepen! pog.

można pęknąć ze śmiechu! pog.

II . pi̱e̱pen [ˈpiːpən] GLAG. brezos.

bei ihm piept’s wohl! pog.

chyba mu odbiło! pog.

Papi̱e̱rwaren SAM. mn.

Papierwaren

artykuły m. spol mn. papiernicze