Prevodi za „słuchał“ v slovarju nemško » poljski

(Skoči na poljsko » nemški)

scha̱l [ʃaːl] PRID.

1. schal (abgestanden):

schal Bier

zwietrzały

2. schal (inhaltsleer):

schal Leben

jałowy

schal Leben

pusty

I . pauscha̱l [paʊ​ˈʃaːl] PRID.

1. pauschal (undifferenziert):

pauschal Behauptung, Urteil

ogólny

2. pauschal FINAN.:

pauschal

ryczałtowy

3. pauschal (insgesamt):

pauschal

całkowity

pauschal

całościowy

II . pauscha̱l [paʊ​ˈʃaːl] PRISL.

1. pauschal (undifferenziert):

pauschal beurteilen

ogólnie

das kann man so pauschal nicht sagen

ogólnie nie można tego tak powiedzieć

2. pauschal FINAN.:

pauschal abrechnen, zahlen

ryczałtem

etw pauschal versichern

ubezpieczać [dov. obl. ubezpieczyć] coś ryczałtem

Gebühren pauschal festsetzen

ustalać [dov. obl. ustalić] opłaty w formie ryczałtu

pauschal 100 Euro berechnen

naliczać [dov. obl. naliczyć] 100 euro tytułem ryczałtu

Scha̱l <‑s, ‑s [o. ‑e]> [ʃaːl] SAM. m. spol

Schal

szal[ik] m. spol

Schal (aus Seide)

fular m. spol

epocha̱l PRID. ur. jez.

1. epochal (Epoche machend):

epochal

epokowy

epochal

przełomowy

eine epochale Entdeckung

epokowe [lub przełomowe] odkrycie sr. spol

eine Entdeckung von epochaler Bedeutung

odkrycie o przełomowym znaczeniu

das ist wieder eine ihrer epochalen Ideen iron., šalj.

to jest znowu jeden z jej genialnych pomysłów iron.

2. epochal SCHULE:

epochaler Unterricht

przedmiot m. spol trwający tylko jeden semestr [lub jedno półrocze]

Flu̱ch <‑[e]s, Flüche> [fluːx, pl: ˈflyːçə] SAM. m. spol

1. Fluch (Schimpfwort):

Fluch

przekleństwo sr. spol

einen Fluch ausstoßen

zakląć

2. Fluch brez mn. (Verwünschung):

Fluch

klątwa ž. spol

ein Fluch lastet auf unserer Familie

klątwa ciąży na naszej rodzinie

Flụcht¹ <‑, brez mn. > [flʊxt] SAM. ž. spol

1. Flucht (das Fliehen):

Flucht

ucieczka ž. spol

auf der Flucht sein

uciekać

jdm zur Flucht verhelfen

pomagać [dov. obl. pomóc] komuś w ucieczce

nach geglückter Flucht

po udanej ucieczce

Flucht aus einem Gefängnis

ucieczka z więzienia

die Flucht ergreifen

rzucać [dov. obl. rzucić] się do ucieczki

jdn in die Flucht schlagen

zmuszać [dov. obl. zmusić] kogoś do ucieczki

2. Flucht (das Ausweichen):

die Flucht nach vorn

ucieczka ž. spol do przodu

die Flucht nach vorn antreten

brać [dov. obl. wziąć] byka za rogi

die Flucht in die Anonymität

ucieczka w anonimowość

flu̱chen [ˈfluːxən] GLAG. nepreh. glag.

1. fluchen (Flüche ausstoßen, schimpfen):

fluchen

kląć [dov. obl. za‑]

auf [o. über] jdn/etw fluchen

kląć na kogoś/coś

2. fluchen ur. jez. (verfluchen):

jdm/etw fluchen

przeklinać [dov. obl. przekląć] kogoś/coś

seinem Schicksal fluchen

przeklinać swój los

schạlt [ʃalt] GLAG. preh. glag., nepreh. glag.

schalt pret. von schelten

glej tudi schelten

I . schẹlten <schilt, schalt, gescholten> [ˈʃɛltən] GLAG. preh. glag. ur. jez.

1. schelten (ausschimpfen):

jdn [wegen etw] schelten

łajać [dov. obl. z‑] kogoś [z powodu czegoś] alt

2. schelten (bezeichnen):

schelten

zwymyślać pog.

jdn einen Faulpelz schelten

wymyślać [dov. obl. na‑] komuś od leni pog.

sie schalt ihn einen Narren

[ona] nawymyślała mu od błaznów [lub głupców] pog.

II . schẹlten <schilt, schalt, gescholten> [ˈʃɛltən] GLAG. nepreh. glag. ur. jez.

mit jdm schelten

dawać [dov. obl. dać] komuś [ostrą] reprymendę ur. jez.

mit jdm schelten

besztać [dov. obl. z‑ ][lub rugać] kogoś pog.