Prevodi za „Bühnen“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

I . buchnąć <‑nie; pret. ‑nij> [buxnoɲtɕ]

buchnąć dov. obl. od buchać

II . buchnąć <‑nie; pret. ‑nij> [buxnoɲtɕ] GLAG. nepreh. glag. dov. obl.

1. buchnąć (rzucić się, uderzyć):

buchnąć

sich [hin]werfen [o. irgendwohin schlagen]

buchnąć

hauen

buchnąć na tapczan

sich auf das Sofa werfen

buchnął go w plecy

er hat ihm auf die Schulter gehauen

buchnąć kogoś w rękę [lub mankiet] šalj.

jdm die Hand küssen

2. buchnąć pog. (ukraść):

buchnąć

klauen pog.

buchnął mi torebkę

er hat mir die Tasche geklaut pog.

glej tudi buchać

buchać <‑cha; pret. ‑aj; dov. obl. buchnąć> [buxatɕ] GLAG. nepreh. glag. (ogień, dym, zapach)

buchać

emporschlagen

budynek <rod. ‑nku, mn. ‑nki> [budɨnek] SAM. m. spol

budynek

Gebäude sr. spol

budynek

Bau m. spol

budynek mieszkalny

[Wohn]haus sr. spol

bułanek <rod. ‑nka, mn. ‑nki> [buwanek] SAM. m. spol pog. (bułany koń)

bułanek

Falbe m. spol

osiodłać bułanka

einen Falben satteln

buhaj <rod. ‑a, mn. ‑e> [buxaj] SAM. m. spol

buhaj

Bulle m. spol

bubek <rod. bubka, mn. bubki, rod. mn. bubków> [bubek] SAM. m. spol

1. bubek slabš. pog. (mało ważny mężczyzna):

bubek

Schnösel m. spol slabš. pog.

bubek

Fatzke m. spol slabš. pog.

nadęty bubek

aufgeblasener Fatzke m. spol slabš. pog.

2. bubek pog. IGRE (walet):

bubek

Bube m. spol

bubek karo

Karo Bube

bubel <rod. bubla, mn. buble> [bubel] SAM. m. spol pog.

bubel

Ladenhüter m. spol slabš.

bufet <rod. ‑u, mn. ‑y> [bufet] SAM. m. spol

1. bufet:

bufet (lada)

Theke ž. spol

bufet (lada)

Ladentisch m. spol

bufet (w restauracji)

Tresen m. spol

bufet (w restauracji)

Büfett sr. spol

bufet (w restauracji)

Schanktisch m. spol

2. bufet:

bufet (stół)

Anrichtetisch m. spol

bufet (stół z przekąskami)

Büfett sr. spol

zimny bufet

kaltes Büfett

3. bufet (lokal):

bufet

Kantine ž. spol

bufet

Imbiss m. spol

bufon <rod. ‑a, mn. ‑y [lub ‑i] > [bufon] SAM. m. spol

bufon

Wichtigtuer m. spol slabš. pog.

bufon

Aufschneider m. spol slabš. pog.

bujny [bujnɨ] PRID.

1. bujny (gęsto rosnący):

bujny wzrost, włosy

üppig

bujny roślinność, trawa

wuchernd

2. bujny fig. (bogaty):

mieć bujną wyobraźnię

eine lebhafte Phantasie haben