Prevodi za „lokatora“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

lokator(ka) <rod. ‑a, mn. ‑orzy> [lokator] SAM. m. spol(ž. spol)

lokator(ka)

Mieter(in) m. spol (ž. spol)

dziki lokator

illegaler Bewohner m. spol

lokata <rod. ‑ty, mn. ‑ty> [lokata] SAM. ž. spol

1. lokata (pozycja):

lokata

Platz m. spol

ukończyć wyścig z drugą lokatą

das Rennen sr. spol auf dem zweiten Platz beenden

2. lokata (kapitału):

lokata EKON, FINAN.

Anlage ž. spol

lokata EKON, FINAN.

Einlage ž. spol

lokata długoterminowa

langfristige Einlage

lokata kapitału w akcje obcej spółki

außerbetriebliche Kapitalanlage ž. spol

lokaty o stałym oprocentowaniu

festverzinsliche Kapitalanlagen

lokatorski [lokatorski] PRID. ur. jez.

lokatorski

Miet-

mieszkanie lokatorskie

Mietwohnung ž. spol

spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu

genossenschaftliches Wohnungsmietrecht sr. spol

lokalowy [lokalovɨ] PRID.

lokalowy

Lokal-

złe warunki lokalowe

schlechte Lokalbedingungen ž. spol mn.

prawo lokalowe PRAVO

Lokalrecht sr. spol

lokacja <rod. ‑ji, mn. ‑je> [lokatsja] SAM. ž. spol

1. lokacja:

lokacja ZRAČ. PROM., TEH.

Ortung ž. spol

ustalić lokację samolotu

das Flugzeug orten

2. lokacja ZGOD.:

lokacja

Lokalisation ž. spol

lokacja miasta na prawie niemieckim

Lokalisation der Stadt nach Deutschem Recht

sublokator(ka) <rod. ‑a, mn. ‑orzy> [sublokator] SAM. m. spol(ž. spol)

sublokator(ka)

Untermieter(in) m. spol (ž. spol)

lokatiwus [lokativus] SAM. m. spol

lokatiwus → locativus

glej tudi locativus

locativus <rod. ‑vu, mn. ‑vy> [lokativus] SAM. m. spol LINGV.

locativus

Lokativ m. spol

lokalność <rod. ‑ści, brez mn. > [lokalnoɕtɕ] SAM. ž. spol ur. jez.

lokalność

Regionalität ž. spol

zaletą obu stacji radiowych jest ich lokalność

der Vorteil m. spol beider Radiostationen ist ihre Regionalität ž. spol

lokalizator <rod. ‑a, mn. ‑y> [lokalizator] SAM. m. spol TEH.

lokalizator

Ortungsgerät sr. spol

lokalizator

Lokalisator m. spol

lokalizator nadajników

Ortungsgerät von Sendeanlagen

lokalizować <‑zuje; dov. obl. z‑> [lokalizovatɕ] GLAG. preh. glag. ur. jez.

lokalizować

lokalisieren ur. jez.

strażacy lokalizowali źródło pożaru

die Feuerwehrmänner m. spol mn. lokalisierten den Brandherd

sklepy lokalizowano przy głównych ulicach

die Geschäfte ntpl wurden an den Hauptstraßen platziert

echolokator <rod. ‑a, mn. ‑y> [exolokator] SAM. m. spol

echolokator NAVT., TEH.

Echolot sr. spol

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

Domki zwykle są powiększane wraz ze wzrostem ich lokatora i tylko czasami budowane na wyrost – wtedy pełnią również rolę pułapki pokarmowej.

pl.wikipedia.org

W 2010 roku wykwaterowano ostatniego lokatora z powodu walącego stropu na pierwszym piętrze.

pl.wikipedia.org

O metrażu należnego mieszkania służbowego decydował stopień wojskowy lokatora konkretnej osoby, a przydzielała je przełożona władza wojskowa niezależnie od liczebności rodziny zakwaterowanej osoby.

pl.wikipedia.org