Prevodi za „omamiać“ v slovarju poljsko » nemški

I . omamiać <‑ia> [omamjatɕ], omamić [omamitɕ] dov. obl. GLAG. preh. glag. ur. jez.

omamiać

irreführen

omamiać

betören

omamiła go kuszącymi obietnicami

sie betörte ihn mit verlockenden Versprechungen

II . omamiać <‑ia> [omamjatɕ], omamić [omamitɕ] dov. obl. GLAG. povr. glag. ur. jez.

omamiać

sich tož. täuschen [o. blenden] lassen

nie dać się omamić komplementami

sich nicht von Komplimenten täuschen lassen

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

Wiersz odwołuje się do starego wątku o urodziwej kobiecie-nimfie, która omamia mężczyzn i prowadzi ich do zguby.

pl.wikipedia.org

Omamiał samotne kobiety obietnicami małżeństwa i po zdobyciu pieniędzy porzucał je przed lub po ślubie.

pl.wikipedia.org