Prevodi za „ostrzyć“ v slovarju poljsko » nemški

ostrzyć <‑rzy> [ostʃɨtɕ] GLAG. preh. glag.

ostrzyć nóż

schärfen

ostrzyć ołówek

anspitzen

fraza:

ostrzyć sobie zęby na kimś

jdn anschwärzen [o. schlecht machen pog. ]

ostrzyć sobie zęby na kogoś/coś

auf jdn/etw scharf [o. heiß] sein pog.

ostrzyć na coś pazury

sich daj. die Finger nach etw lecken

ostrzyc [ostʃɨts]

ostrzyc dov. obl. od strzyc

glej tudi strzyc

I . strzyc <‑yże; pret ‑gł dov. obl. o‑> [stʃɨts] GLAG. preh. glag.

strzyc człowieka

Haare ntpl schneiden

strzyc owcę

scheren

strzyc trawę

mähen

fraza:

strzyc do kogoś oczami

jdm schöne Augen machen pog.

strzyc uszami

die Ohren spitzen pog.

II . strzyc <‑yże; pret ‑gł dov. obl. o‑> [stʃɨts] GLAG. povr. glag. (człowiek)

strzyc

sich daj. die Haare schneiden lassen

Primeri uporabe besede ostrzyć

ostrzyc się na łyso

sich daj. eine Glatze rasieren [lassen]

ostrzyc się na chłopaka

eine Jungenfrisur haben

ostrzyc się nowomodnie

sich daj. neumodisch die Haare schneiden

ostrzyć na coś pazury

sich daj. die Finger nach etw lecken

ostrzyc się krótko

sich daj. die Haare kurz schneiden lassen

ostrzyć sobie na coś pazury

sich daj. die Finger nach etw lecken pog.

ostrzyć sobie język na kimś

sich daj. über jdn den Mund [o. das Maul] zerreißen

ostrzyć sobie zęby na kimś

jdn anschwärzen [o. schlecht machen pog. ]

ostrzyć sobie zęby na kogoś/coś

auf jdn/etw scharf [o. heiß] sein pog.

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

Maszyna miała wbudowaną ostrzałkę, przy pomocy której można ostrzyć noże bez ich demontażu w czasie jałowego biegu sieczkarni.

pl.wikipedia.org

Ponadto sieczkarnia miała wbudowaną ostrzałkę, za pomocą której możne było ostrzyć noże bębna bez ich demontażu, w czasie jałowego biegu bębna sieczkarni.

pl.wikipedia.org

Oba płynące blisko jachty ostrzyły kurs, by następnie postawić spinakery i pośpieszyć w kierunku wyznaczającej nawrót boi.

pl.wikipedia.org

Narzędzi nie można ostrzyć, ale są o wiele wytrzymalsze od gwintowników.

pl.wikipedia.org

Od niego pochodzą współczesny wyraz obrus i dawne pobruszyć oraz brus czy brusek, które np. w dawnym kowalstwie oznaczały osełkę, samo zaś brusić oznaczało ocierać, wycierać – tu w znaczeniu ostrzyć.

pl.wikipedia.org

Standardowym wyposażeniem była wbudowana ostrzałka, dzięki której można ostrzyć noże podczas przejazdu z pola na pole przy załączonym jałowym biegu sieczkarni bez konieczności ich demontażu.

pl.wikipedia.org

Również w językach serbskim i chorwackim istnieje do dzisiaj używane słowo brusiti które ma identyczne znaczenie jak polskie ostrzyć.

pl.wikipedia.org

Do dnia dzisiejszego w śląskim funkcjonuje słowo brusić, mające takie samo znaczenie jak polski czasownik ostrzyć.

pl.wikipedia.org

Pod pozorem wykonywania codziennych zadań ostrzono noże i siekiery oraz przygotowywano kanistry z benzyną.

pl.wikipedia.org

Zaczęto też je ostrzyć, dzięki czemu rozwinęła się możliwość jazdy bez kija zbliżona co do zasady do dzisiejszej.

pl.wikipedia.org