Prevodi za „poduszce“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

poduszka <rod. ‑ki, mn. ‑ki> [poduʃka] SAM. ž. spol

1. poduszka (część pościeli, mebli):

poduszka

Kissen sr. spol

czytać coś do poduszki

Bettlektüre lesen

2. poduszka (pudełko z tuszem):

poduszka

Stempelkissen sr. spol

3. poduszka ANAT. (palców):

poduszka

Fingerballen m. spol

poduszka psiej łapy

Pfotenballen m. spol

4. poduszka TEH.:

poduszka powietrzna

Luftkissen sr. spol

poduszka elektryczna

Heizkissen sr. spol

poduszka magnetyczna

elektromagnetisches Schwebesystem sr. spol

podudzie <rod. ‑ia, mn. ‑ia> [podudʑe] SAM. sr. spol ANAT.

podudzie

Unterschenkel m. spol

poduszeczka <rod. ‑ki, mn. ‑ki> [poduʃetʃka] SAM. ž. spol

poduszeczka pomanjš. od poduszka

poduszeczka

kleines Kissen

poduszeczka do igieł [lub szpilek]

Nadelkissen sr. spol

glej tudi poduszka

poduszka <rod. ‑ki, mn. ‑ki> [poduʃka] SAM. ž. spol

1. poduszka (część pościeli, mebli):

poduszka

Kissen sr. spol

czytać coś do poduszki

Bettlektüre lesen

2. poduszka (pudełko z tuszem):

poduszka

Stempelkissen sr. spol

3. poduszka ANAT. (palców):

poduszka

Fingerballen m. spol

poduszka psiej łapy

Pfotenballen m. spol

4. poduszka TEH.:

poduszka powietrzna

Luftkissen sr. spol

poduszka elektryczna

Heizkissen sr. spol

poduszka magnetyczna

elektromagnetisches Schwebesystem sr. spol

podpuszczać <‑cza; dov. obl. podpuścić> [potpuʃtʃatɕ] GLAG. preh. glag.

1. podpuszczać (pozwalać zbliżyć się):

podpuszczać

herankommen lassen

myśliwy podpuścił zwierzynę na odległość strzału

der Jäger m. spol ließ das Wild auf Schussweite herankommen

2. podpuszczać pog. (namawiać):

podpuszczać kogoś do zrobienia czegoś

jdn anstiften [o. dazu verleiten] , etw zu tun

podpuszczać kogoś przeciwko komuś

jdn gegen jdn aufwiegeln [o. aufhetzen]

podpuszczka <rod. ‑ki, mn. ‑ki> [potpuʃtʃka] SAM. ž. spol

podpuszczka BIOL., KEM.

Lab sr. spol

I . poduczać <‑cza> [podutʃatɕ], poduczyć [podutʃɨtɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl. GLAG. preh. glag.

poduczać kogoś czegoś

jdm etw beibringen

II . poduczać <‑cza> [podutʃatɕ], poduczyć [podutʃɨtɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl. GLAG. povr. glag.

poduczać się czegoś

sich daj. etw beibringen

poduczać się czegoś

etw lernen

dodusić [doduɕitɕ] dov. obl., doduszać [doduʃatɕ] <‑sza>

1. dodusić t. fig. (uśmiercić przez duszenie):

dodusić

erwürgen

bieda kogoś dodusiła fig.

die Armut ž. spol hat jdn erdrückt

2. dodusić (dogotować mięso lub jarzyny):

dodusić

dünsten

dodusić wołowinę

Rindfleisch dünsten

I . podusić <‑si; pret. ‑uś> [poduɕitɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl.

1. podusić pog. (zabić):

podusić

erwürgen

podusić kurczęta

Hühnchen erwürgen

2. podusić GASTR. (pogotować):

podusić

dünsten

podusić warzywa na patelni

Gemüse in der Pfanne dünsten

II . podusić <‑si; pret. ‑uś> [poduɕitɕ] GLAG. povr. glag. dov. obl.

1. podusić pog. (ulec uduszeniu):

podusić

ersticken

podusimy się w tym żarze

wir ersticken in dieser Hitze

2. podusić GASTR. (pogotować się):

podusić

gedünstet [o. gedämpft] werden

poduszkowiec <rod. ‑wca, mn. ‑wce> [poduʃkovjets] SAM. m. spol TEH.

poduszkowiec

Luftkissenfahrzeug sr. spol

poduszkowiec

Hovercraft sr. spol