Prevodi za „pokłócić“ v slovarju poljsko » nemški

pokłócić [pokwutɕitɕ]

pokłócić dov. obl. od kłócić

glej tudi kłócić

I . kłócić <‑ci; pret. kłóć dov. obl. s‑ [lub po‑]> [kwutɕitɕ] GLAG. preh. glag.

kłócić kogoś z kimś

jdn gegen jdn aufhetzen [o. aufbringen]

kłócić kogoś z kimś

jdn mit jdm entzweien

II . kłócić <‑ci; pret. kłóć> [kwutɕitɕ] GLAG. povr. glag.

1. kłócić < dov. obl. po‑> (sprzeczać się):

kłócić

sich tož. streiten [o. zanken]

2. kłócić (nie pasować):

kłócić się z czymś

nicht zueinander passen

kłócić się z czymś (kolory)

sich tož. [mit etw] beißen pog.

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

Później pokłócili się i każdy z nich odszedł w swoją stronę.

pl.wikipedia.org

W końcu lat dziewięćdziesiątych muzycy pokłócili się i formacja podzieliła się na dwie.

pl.wikipedia.org

W trakcie uroczystości weselnych para pokłóciła się, przez co wieczór spędziła osobno.

pl.wikipedia.org

Kiedyś pokłócił się z nim na tyle, że o mały włos nie odszedł z grupy.

pl.wikipedia.org

Małżonkowie pokłócili się wkrótce o swe role jako rodzice.

pl.wikipedia.org

Gdy na balu z okazji ukończenia szkoły miały takie same kapelusze, pokłóciły się.

pl.wikipedia.org