Prevodi za „przymilić“ v slovarju poljsko » nemški

przymilnie [pʃɨmilɲe] PRISL. ur. jez.

przymilnie

schmeichlerisch

przytulała się przymilnie

sie hat sich tož. schmeichelnd angeschmiegt

przypilać <‑la> [pʃɨpilatɕ], przypilić [pʃɨpilitɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl. pog.

przypilić kogoś, [żeby coś zrobił]

jdn zur Eile antreiben [, dass er etw tut]

przypilić kogoś, [żeby coś zrobił]

jdn auf Trab bringen [, dass er etw tut] fig. pog.

przymilny [pʃɨmilnɨ] PRID.

przymilny uśmiech

schmeichlerisch

przymilny dziecko

schmeichelnd

przymilająco [pʃɨmilajontso] PRISL. ur. jez.

przymilająco

schmeichlerisch

przymiot <rod. ‑u, mn. ‑y> [pʃɨmjot] SAM. m. spol nav. v mn. ur. jez.

przymiot

Eigenschaft ž. spol

przymiot

Merkmal sr. spol

przymioty [pʃɨmjotɨ] SAM.

przymioty mn. < rod. mn. ‑tów>:

przymioty

Tugenden ž. spol mn.

I . przesilić <‑li> [pʃeɕilitɕ ɕe] GLAG. preh. glag. dov. obl.

przesilić mięśnie:

przesilić

überfordern

przesilić

überanstrengen

II . przesilić <‑li> [pʃeɕilitɕ ɕe] GLAG. povr. glag.

przesilić dov. obl. od przesilać się

glej tudi przesilać się

przesilać się <‑la się; dov. obl. przesilić się> [pʃeɕilatɕ ɕe] GLAG. povr. glag. ur. jez.

przesilać się

über den Wendepunkt gelangen

I . przykulać <‑la> [pʃɨkulatɕ], przykulić [pʃɨkulitɕ] dov. obl. GLAG. nepreh. glag. pog.

przykulać

krümmen

II . przykulać <‑la> [pʃɨkulatɕ], przykulić [pʃɨkulitɕ] dov. obl. GLAG. povr. glag. pog.

przykulać

sich tož. zusammenkrümmen

przypalić [pʃɨpalitɕ]

przypalić dov. obl. od przypalać

glej tudi przypalać

I . przypalać <‑la; dov. obl. przypalić> [pʃɨpalatɕ] GLAG. preh. glag.

przypalać mleko, mięso, materiał:

przypalać

anbrennen lassen

II . przypalać <‑la; dov. obl. przypalić> [pʃɨpalatɕ] GLAG. povr. glag. (potrawa)

przypalać

anbrennen

przysolić [pʃɨsolitɕ]

przysolić dov. obl. od przysalać

glej tudi przysalać

przysalać <‑la; dov. obl. przysolić> [pʃɨsalatɕ] GLAG. nepreh. glag. več. dov. obl. pog. (zbić kogoś)

przysalać

eine reinhauen

przysolił mu w złości

er hat ihm in Wut eine reingehauen

przytulić [pʃɨtulitɕ]

przytulić dov. obl. od przytulać

glej tudi przytulać

I . przytulać <‑la; dov. obl. przytulić> [pʃɨtulatɕ] GLAG. preh. glag.

przytulać kogoś do siebie

jdn an sich tož. drücken

II . przytulać <‑la; dov. obl. przytulić> [pʃɨtulatɕ] GLAG. povr. glag.

przytulać się do kogoś

sich tož. an jdn schmiegen

przyszpilać <‑la> [pʃɨʃpilatɕ], przyszpilić [pʃɨʃpilitɕ] GLAG. nepreh. glag. dov. obl. pog.

1. przyszpilać (przymocować szpilką):

przyszpilać

anstecken

przyszpilić plakat do ściany

ein Plakat an die Wand [an]stecken

2. przyszpilać fig.:

przyszpilać

jdn an die Wand drücken

przyszpiliła go tym pytaniem

mit der Frage hat sie ihn an die Wand gedrückt

przymilknąć <‑nie; pret. ‑nij> [pʃɨmilknoɲtɕ] GLAG. nepreh. glag. dov. obl. ur. jez.

przymilknąć

verstummen

przymiotnik <rod. ‑a, mn. ‑i> [pʃɨmjotɲik] SAM. m. spol LINGV.

przymiotnik

Adjektiv sr. spol