Prevodi za „skazańca“ v slovarju poljsko » nemški

skazanie <rod. ‑ia, brez mn. > [skazaɲe] SAM. sr. spol

skazanie

Verurteilung ž. spol

zatarcie skazania PRAVO

Straftilgung ž. spol

skazany¹ [skazanɨ] PRID.

1. skazany PRAVO:

skazany

verurteilt

2. skazany fig. (nieuchronnie narażony):

skazany na porażkę [lub niepowodzenie]

zum Scheitern verurteilt

skazaniec <rod. ‑ańca, mn. ‑ańcy> [skazaɲets] SAM. m. spol

skazaniec

Verurteilte(r) mf

wskazanie <rod. ‑ia, mn. ‑ia> [fskazaɲe] SAM. sr. spol

1. wskazanie (zalecenie):

wskazanie

[An]weisung ž. spol

wskazanie

Anordnung ž. spol

stosować się do wskazań lekarza

sich tož. an die Weisungen des Arztes halten

2. wskazanie brez mn. MED.:

wskazanie

Indikation ž. spol

wskazany [fskazanɨ] PRID. ur. jez.

wskazany dla kogoś potrawa

für jdn angebracht [o. angezeigt]

wskazany dla kogoś ruch

für jdn ratsam

skaza <rod. ‑zy, mn. ‑zy> [skaza] SAM. ž. spol

1. skaza (rysa):

skaza

Macke ž. spol

2. skaza fig. (hańba):

skaza na honorze

Schandfleck m. spol

bez skazy

makellos

3. skaza MED.:

skaza

Diathese ž. spol

skazać [skazatɕ]

skazać dov. obl. od skazywać

glej tudi skazywać

I . skazywać <‑zuje; dov. obl. skazać> [skazɨvatɕ] GLAG. preh. glag. PRAVO

skazać kogoś na karę dziesięciu lat więzienia/dożywocia

jdn zu zehn Jahren/lebenslänglicher Haft verurteilen

skazujący wyrok na śmierć

Todesurteil sr. spol

II . skazywać <‑zuje; dov. obl. skazać> [skazɨvatɕ] GLAG. povr. glag.

skazywać się na coś

sich tož. zu etw verurteilen

sztanca <rod. ‑cy, mn. ‑ce> [ʃtantsa] SAM. ž. spol

1. sztanca TEH.:

sztanca

Stanze ž. spol

2. sztanca ur. jez., przest:

sztanca

Abklatsch m. spol

sztanca

Muster sr. spol

sztanca myślowa

Denkmuster sr. spol

skażalnik SAM.

Geslo uporabnika

skażalnik alkoholu m. spol KEM.

Vergällungsmittel sr. spol