Prevodi za „tuczyć“ v slovarju poljsko » nemški

I . tuczyć <‑czy; pret. tucz dov. obl. u‑> [tutʃɨtɕ] GLAG. preh. glag.

1. tuczyć zwierzęta:

tuczyć

mästen

pańskie oko konia tuczy preg.

wie die Pflege ž. spol , so die Erträge ž. spol

pańskie oko konia tuczy preg.

wer will, dass es ihm geling, seh’ selber zu seinem Ding preg.

2. tuczyć šalj. pog. ludzi:

tuczyć

mästen fig. pog.

babcia zawsze tuczyła nas różnymi przysmakami

die Großmutter ž. spol mästete uns immer mit ihren Leckereien fig. pog.

II . tuczyć <‑czy; pret. tucz> [tutʃɨtɕ] GLAG. nepreh. glag. samo v nedov. obl.

tuczyć (pokarmy):

tuczyć

dick machen

słodycze tuczą

Süssigkeiten ž. spol mn. machen dick

fraza:

kradzione nie tuczy preg.

Gestohlenes sr. spol macht nicht fett

III . tuczyć <‑czy; pret. tucz> [tutʃɨtɕ] GLAG. povr. glag.

1. tuczyć (zwierzęta):

tuczyć

gemästet werden

2. tuczyć šalj. pog. (człowiek):

tuczyć

in sich tož. hineinstopfen

tuczyła się słodyczami

sie stopfte Süssigkeiten in sich hinein

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

Gospodarka olęderska nastawiona była w dużej mierze na hodowlę; sprowadzano rasowe bydło holenderskie i tuczono woły przeznaczone na rynek gdański.

pl.wikipedia.org

Tuczyć można zarówno samce jak i samice, jednak w przypadku samców wiąże się to prawie zawsze z kastracją.

pl.wikipedia.org

Przy wystąpieniu korzystnych warunków, larwy żerują ("tuczą się") około trzech do czterech dni.

pl.wikipedia.org

Jest to opowiadanie grozy, w którym główny bohater jest przekonany, że własna rodzina tuczy go w celach konsumpcji.

pl.wikipedia.org

Były to tereny wiejskie, względnie bogate, z urbarium z roku 1561 wynika iż znajdowała się tam jedna karczma, cztery stawy rybne, las dębowy gdzie tuczono świnie żołędziami, będący własnością społeczności.

pl.wikipedia.org