Prevodi za „usunięci“ v slovarju poljsko » nemški

posunięcie <rod. ‑ia, mn. ‑ia> [posuɲeɲtɕe] SAM. sr. spol

1. posunięcie IGRE:

posunięcie

Zug m. spol

2. posunięcie (krok taktyczny):

posunięcie

Schritt m. spol

posunięcie taktyczne

taktisches Vorgehen sr. spol

podniecić [podɲetɕitɕ]

podniecić dov. obl. od podniecać

glej tudi podniecać

I . podniecać <‑ca; dov. obl. podniecić> [podɲetsatɕ] GLAG. preh. glag.

1. podniecać ur. jez. (wzmagać):

podniecać ambicję

anstacheln

podniecać apetyt, wyobraźnię

anregen

podniecać nadzieję

nähren ur. jez.

2. podniecać BIOL. (pobudzać seksualnie):

podniecać

erregen

II . podniecać <‑ca; dov. obl. podniecić> [podɲetsatɕ] GLAG. povr. glag.

1. podniecać ur. jez.:

podniecać (ożywiać się, ekscytować się) (widownia)

sich tož. erregen

2. podniecać BIOL. (pobudzać się seksualnie):

podniecać

erregt werden

podniecać się czymś

sich tož. an etw daj. erregen [o. aufgeilen vulg. ]

rozniecać <‑ca> [rozɲetsatɕ], rozniecić [rozɲetɕitɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl.

rozniecać ogień

anfachen

rozniecać ogień

anzünden

rozniecać uczucie, zapał, gniew

entfesseln

rozniecać uczucie, zapał, gniew

entfachen ur. jez.

utonięcie <rod. ‑ia, mn. ‑ia> [utoɲeɲtɕe] SAM. sr. spol

utonięcie

Ertrinken sr. spol

przesunięcie <rod. ‑ia, mn. ‑ia> [pʃesuɲeɲtɕe] SAM. sr. spol

1. przesunięcie (zmiana położenia):

przesunięcie

Verlagerung ž. spol

przesunięcie granicy

Grenzverrückung ž. spol

2. przesunięcie (zmiana stanowiska):

przesunięcia personalne

Mitarbeiterversetzungen ž. spol mn.

3. przesunięcie (zmiana terminu):

przesunięcie

Verschiebung ž. spol

usunąć [usunoɲtɕ]

usunąć dov. obl. od usuwać

glej tudi usuwać

I . usuwać <‑wa; dov. obl. usunąć> [usuvatɕ] GLAG. preh. glag.

1. usuwać (sprzątać):

usuwać

fortschaffen

usuwać

wegschaffen

usuwać

wegräumen

usuwać

entfernen

usuwać kurz

wegwischen

najpierw musimy usunąć wszystkie meble

zuerst müssen wir alle Möbel fortschaffen

2. usuwać (likwidować):

usuwać defekt, usterki

beheben

usuwać defekt, usterki

beseitigen

usuwać ząb

ziehen

usunąć fragment tekstu

einen Teil des Textes entfernen

usunąć guz operacyjnie MED.

den Tumor operativ entfernen

usunąć nadużycia

Missbräuche beseitigen

usuwać ciążę

abtreiben

usuwać rdzę

entrosten

usuwać przeszkody

Hindernisse wegräumen

usuwać trudności/usterki

Schwierigkeiten/Mängel beseitigen

usuwać włosy

enthaaren

to usuwa wszelkie wątpliwości

das räumt jeden Zweifel aus

3. usuwać RAČ.:

usuwać

löschen

usuwać tabulatory

die Tabs löschen

4. usuwać (oddalać):

usuwać

entfernen

usuwać

fortschaffen

usunąć mieszkańców z zagrożonych terenów

die Bewohner aus den gefährdeten Gebieten evakuieren

5. usuwać (zwalniać, odprawić):

usuwać

entlassen

usuwać kogoś z urzędu

jdn des Amtes entheben [o. vom Amt suspendieren]

usunąć kogoś poza nawias

jdn ausschließen

usuwać kogoś/coś w cień

jdn/etw in den Schatten stellen

został usunięty na drugi plan

er wurde in den Hintergrund gedrängt

6. usuwać (wydalić):

usunąć ucznia ze szkoły

einen Schüler von der Schule verweisen

został siłą usunięty z mieszkania

er wurde gewaltsam aus der Wohnung entfernt

II . usuwać <‑wa; dov. obl. usunąć> [usuvatɕ] GLAG. povr. glag.

1. usuwać (odsuwać się, wycofywać się):

usuwać się przed kimś/czymś

vor jdm/etw zurückweichen

usuwać się na bok

beiseite [o. zur Seite] treten

usuń mi się z drogi!

geh mir aus dem Weg!

usunąć się z życia publicznego

sich ins Privatleben [o. aus der Öffentlichkeit] zurückziehen

usuwać się na drugi plan

in den Hintergrund treten [o. rücken]

usuwać się w cień

in den Schatten treten fig.

postanowił usunąć się z jej życia raz na zawsze

er beschloss, ein für allemal aus ihrem Leben zu verschwinden

2. usuwać:

usuwać (obsuwać się) (grunt, ziemia)

wegrutschen

usuwać (obsuwać się) (grunt, ziemia)

absacken pog.

komuś usuwa się grunt [lub ziemia] spod nóg

jdm rutscht der Boden m. spol unter den Füßen weg

usuwisko <rod. ‑ka, mn. ‑ka> [usuvisko] SAM. sr. spol GEOGR.

usuwisko

Erdrutsch m. spol

usuwisko

Felsrutsch m. spol

wzniecać <‑ca> [vzɲetsatɕ], wzniecić [vzɲetɕitɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl. ur. jez.

1. wzniecać (powodować):

wzniecać ogień, pożar

entfachen ur. jez.

2. wzniecać (wznosić):

wzniecać kurz, tuman

aufwirbeln

wzniecać kurz, tuman

hochwirbeln

3. wzniecać fig. (wywoływać):

wzniecać bunt, niepokój

entfachen ur. jez.

nieusunięcie SAM.

Geslo uporabnika

nieusunięcie sr. spol

Nichtbehebung ž. spol

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

Po dostaniu się do budynku uczestnicy szturmu dopuszczali się licznych aktów wandalizmu i rabunku, zanim po kilku godzinach zostali usunięci przez siły policyjne.

pl.wikipedia.org

Orygenesowi przypisywano też twierdzenie że umarli po śmierci zachowują wolną wolę i mogą grzeszyć będąc w niebie, mogą też być stamtąd za grzechy usunięci.

pl.wikipedia.org

Performerzy, mimo aplauzu publiczności, zostali usunięci przez ochronę i zatrzymani, jednak nie wszczęto postępowania w tej sprawie.

pl.wikipedia.org

Księża „oporni” mieli zostać usunięci z czynnej pracy duszpasterskiej, co wymusiło zamknięcie ok. 4 tys. nieobsadzonych parafii.

pl.wikipedia.org

Gracze, którzy mają debet powyżej $20000, zostaną usunięci z rejsu.

pl.wikipedia.org

Grobelny zlecał swoim podwładnym udział w grabieży okolicznych majątków ziemskich, których właściciele zostali bezprawnie usunięci ze swoich siedzib.

pl.wikipedia.org

Wyróżnić można: młynarzy zakupnych, którzy posiadali młyn i bez spłaty przez pana określonej sumy, nie mogli zostać z niego usunięci.

pl.wikipedia.org

Początkowo najważniejszymi członkami rady byli prefekci pretorium, z czasem usunięci z jej składu.

pl.wikipedia.org