Prevodi za „władzach“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

władza <rod. ‑dzy, mn. ‑dze> [vwadza] SAM. ž. spol

1. władza brez mn. (panowanie):

władza

Macht ž. spol

władza

Herrschaft ž. spol

władza nad kimś/czymś

Macht über jdn/etw

być u [lub przy] władzy

an der Macht sein

dojść do władzy

an die Macht [o. ans Ruder fig. ] kommen [o. gelangen]

zawieszenie władzy rodzicielskiej

das Ruhen sr. spol der elterlichen Fürsorge

władza dyskrecjonalna PRAVO, POLIT.

Ermessensspielraum m. spol

władza sądownicza PRAVO, POLIT.

Judikative ž. spol

władza ustawodawcza PRAVO, POLIT.

Legislative ž. spol

władza wykonawcza PRAVO, POLIT.

Exekutive ž. spol

arogancja władzy

die Arroganz ž. spol der Macht

dzierżyć władzę

Macht ausüben

2. władza nav. v mn. ADMIN. JEZ.:

władza

[Amts]gewalt ž. spol

władza

Behörde ž. spol

panie władzo! pog.

Herr Wachtmeister! pog.

organy władzy

Machtorgane ntpl

czwarta władza PUBL.

Vierte Macht ž. spol

3. władza (możliwość władania):

władza

Vermögen sr. spol

władza

Fähigkeit ž. spol

władza w nogach

Bewegungsfähigkeit ž. spol [o. Bewegungsvermögen sr. spol ] der Beine

władze umysłowe

Zurechnungsfähigkeit ž. spol

być w pełni władz umysłowych

voll zurechnungsfähig sein

4. władza brez mn. (silny wpływ: nałogu, namiętności):

władza

Einfluss m. spol

władztwo <rod. ‑wa, brez mn. > [vwatstfo] SAM. sr. spol przest, ur. jez.

władztwo

Herrschaft ž. spol

władztwo

Macht ž. spol

władztwo polityków nad mediami

die Macht der Politiker über die Medien

I . obladzać <‑dza; pret. ‑dzaj; dov. obl. oblodzić> [obladzatɕ] GLAG. preh. glag.

oblodzony samolot

vereistes Flugzeug sr. spol

mróz oblodził skały

Eis sr. spol bedeckte die Felsen

oblodzona szosa

vereiste Straße ž. spol

II . obladzać <‑dza; pret. ‑dzaj; dov. obl. oblodzić> [obladzatɕ] GLAG. povr. glag.

obladzać

vereisen

obladzać

Eis ansetzen

butelka w zamrażalniku szybko się obladza

die Flasche ž. spol setzt im Gefrierschrank schnell Eis an

władać <‑da> [vwadatɕ] GLAG. preh. glag. ur. jez.

1. władać (rządzić):

władać czymś

über etw tož. herrschen

władać państwem

über ein Land herrschen

2. władać (posługiwać się):

władać czymś

etw beherrschen

władać czymś

mit etw umzugehen verstehen [o. umgehen können]

władać bronią/mieczem

mit einem Gewehr/Schwert umgehen können

władać obcym językiem

eine Fremdsprache beherrschen

władać pędzlem

Maler m. spol sein

władać piórem

Schriftsteller m. spol sein

3. władać (poruszać):

władać nogą/ręką

das Bein/die Hand bewegen [o. rühren] können

władca (-dczyni) <rod. ‑cy, mn. ‑cy> [vwattsa] SAM. m. spol (ž. spol) sklan. jak f w lp

władca ur. jez.:

władca (-dczyni)

Herrscher(in) m. spol (ž. spol)

władca (-dczyni)

Machthaber(in) m. spol (ž. spol)

władca despotyczny

despotischer Herrscher

fraza:

malowany władca

ein König m. spol ohne Königreich

malowany władca

jd ohne Machtbefugnisse

władca pustyni

König der Tiere

władca pustyni

Löwe m. spol

pan i władca

der Herr m. spol im Haus