Prevodi za „zachwianiami“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

zachrzaniać <‑ia> [zaxʃaɲatɕ] GLAG. nepreh. glag. pog.

1. zachrzaniać (dużo pracować):

zachrzaniać

schuften pog.

zachrzaniać w pracy

auf der Arbeit schuften [und rackern] pog.

2. zachrzaniać (iść szybko):

zachrzaniać

pesen pog.

zachrzaniać

flitzen pog.

zachrzaniać do szkoły

in die Schule flitzen pog.

zachcianka <rod. ‑ki, mn. ‑ki> [zaxtɕanka] SAM. ž. spol pog.

zachcianka

Laune ž. spol

zachcianka

Gelüst[e] sr. spol ur. jez.

miewać zachcianki

[ab und zu] Gelüste haben

zachcianki ciążowe

Schwangerschaftsgelüste ntpl

I . zachwiać <‑ieje> [zaxfjatɕ]

zachwiać dov. obl. od chwiać

II . zachwiać <‑ieje> [zaxfjatɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl.

1. zachwiać fig. (naruszyć porządek):

zachwiać równowagę, wiarę, przekonanie

erschüttern

zachwiać równowagę, wiarę, przekonanie

ins Wanken bringen pog.

2. zachwiać (spowodować chwianie):

zachwiać czymś

etw aus dem Gleichgewicht bringen

zachwiać czymś

etw ins Wanken bringen pog.

III . zachwiać <‑ieje> [zaxfjatɕ] GLAG. povr. glag. dov. obl.

1. zachwiać fig. (stracić pewność):

zachwiać

erschüttert werden

zachwiać

ins Wanken geraten pog.

2. zachwiać (stracić równowagę):

zachwiać

aus dem Gleichgewicht gebracht werden

zachwiać

ins Wanken geraten pog.

coś zachwiało się w posadach

etw wurde in seinen Grundfesten erschüttert

glej tudi chwiać

I . chwiać <chwieje; pret. chwiej; dov. obl. za‑> [xvjatɕ] GLAG. preh. glag.

chwiać czymś

etw hin und her bewegen [o. schütteln]

II . chwiać <chwieje; pret. chwiej; dov. obl. za‑> [xvjatɕ] GLAG. povr. glag.

1. chwiać:

chwiać (kołysać się)

[sch]wanken

chwiać (człowiek)

taumeln

chwiać (płomień)

lodern

chwiać (krzesło, stół)

wackeln

komuś grunt się chwieje pod nogami

jdm schwankt [o. schwindet] der Boden m. spol unter den Füßen

2. chwiać fig.:

chwiać (słabnąć) (władza, wpływy)

wanken

chwiać (słabnąć) (władza, wpływy)

schwinden

chwiać się w posadach

in seinen Grundfesten erschüttert sein

3. chwiać (wahać się):

chwiać

schwanken

chwiać

unschlüssig sein

chwiać się w swoich przekonaniach

in seinen Überzeugungen schwanken

I . zachwalać <‑la> [zaxfalatɕ] GLAG. preh. glag.

zachwalać

[an]preisen

II . zachwalać <‑la> [zaxfalatɕ] GLAG. povr. glag.

zachwalać

sich tož. [an]preisen

zachowanie <rod. ‑ia, mn. ‑ia> [zaxovaɲe] SAM. sr. spol

1. zachowanie (postępowanie):

zachowanie

Verhalten sr. spol

zachowanie

Betragen sr. spol

przyzwoite zachowanie

anständiges Betragen

2. zachowanie (uchronienie):

zachowanie

Erhaltung ž. spol

zachowanie

Bewahrung ž. spol

niezachwianie [ɲezaxfjaɲe] PRISL. ur. jez.

niezachwianie

unerschütterlich

niezachwianie

unbeirrbar

niezachwianie wierzył w istnienie aniołów

unerschütterlich glaubte er an die Existenz von Engeln