poljsko » nemški

Prevodi za „zatrzymywanie“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

zatrzymanie: samostalnik
zatrzymywać: I. prehodni glagol II. pregibni glagol
zatrzymana: samostalnik
zatrzymany: samostalnik
zatrzymać
zatroskanie: samostalnik
zatrzęsienie: samostalnik
otrzymać: prehodni glagol
utrzymywać: I. prehodni glagol II. neprehodni glagol III. pregibni glagol
zmywanie: samostalnik
dotrzymać: neprehodni ali prehodni glagol
wstrzymywać: I. prehodni glagol II. pregibni glagol
wytrzymywać: I. prehodni glagol II. neprehodni glagol

Ogledujete si podobne rezultate: zatrzymanie , zatrzymywać , zatrzymany , zatrzymana , wytrzymywać , wstrzymywać , dotrzymywać , zmywanie , utrzymywać , otrzymywać , zatrzęsienie , zatroskanie in zatrzymać

zatrzymanie <rod. ‑ia, mn. ‑ia> [zatʃɨmaɲe] SAM. sr. spol

1. zatrzymanie (ograniczenie wolności):

zatrzymanie

Festnahme ž. spol

zatrzymanie

Verhaftung ž. spol

dokonać zatrzymania podejrzanych

Verdächtige festnehmen

2. zatrzymanie (wstrzymanie działania):

zatrzymanie

Einstellung ž. spol

zatrzymanie

Stopp m. spol

warunkowe zatrzymanie pracy programu RAČ.

bedingter Programmstopp m. spol

I . zatrzymywać <‑muje; dov. obl. zatrzymać> [zatʃɨmɨvatɕ] GLAG. preh. glag.

II . zatrzymywać <‑muje; dov. obl. zatrzymać> [zatʃɨmɨvatɕ] GLAG. povr. glag.

1. zatrzymywać:

zatrzymywać (stawać)

anhalten

zatrzymywać (stawać)

zum Stillstand kommen

zatrzymywać (osoba)

stehen bleiben

zatrzymywać (samochód)

anhalten

zatrzymywać (samochód)

stoppen

2. zatrzymywać:

zatrzymywać (przestawać pracować) (silnik, maszyna)

ausgehen

zatrzymywać (przestawać pracować) (silnik, maszyna)

stoppen

3. zatrzymywać (mieszkać chwilowo):

zatrzymywać

sich tož. aufhalten

zatrzymywać

absteigen pog.

zatrzymałem się w hotelu

ich stieg in einem Hotel ab

zatrzymana [zatʃɨmana] SAM. ž. spol

zatrzymana → zatrzymany

glej tudi zatrzymany

zatrzymany (-na) <rod. ‑nego, mn. ‑ni> [zatʃɨmanɨ] SAM. m. spol (ž. spol) PRAVO

zatrzymany (-na)

Festgenommene(r) mf

przewieźć zatrzymanego do aresztu

den Festgenommenen inhaftieren

zatrzymany (-na) <rod. ‑nego, mn. ‑ni> [zatʃɨmanɨ] SAM. m. spol (ž. spol) PRAVO

zatrzymany (-na)

Festgenommene(r) mf

przewieźć zatrzymanego do aresztu

den Festgenommenen inhaftieren

zatrzymać [zatʃɨmatɕ]

zatrzymać dov. obl. od zatrzymywać

glej tudi zatrzymywać

I . zatrzymywać <‑muje; dov. obl. zatrzymać> [zatʃɨmɨvatɕ] GLAG. preh. glag.

1. zatrzymywać (unieruchamiać):

zatrzymywać

stilllegen

zatrzymywać

zum Stillstand bringen

zatrzymywać osobę

anhalten

zatrzymywać silnik, maszynę

abstellen

zatrzymywać silnik, maszynę

ausmachen

zatrzymywać samochód

anhalten

zatrzymywać samochód

stoppen

zatrzymywać program komputerowy

anhalten

zatrzymywać program komputerowy

einstellen

zatrzymywać zadanie [lub polecenie] wydruku RAČ.

einen Druckauftrag anhalten

2. zatrzymywać (ograniczać wolność):

zatrzymywać

festhalten

zatrzymywać podejrzanego

festnehmen

zatrzymywać podejrzanego

verhaften

3. zatrzymywać (przechowywać):

zatrzymywać

behalten

zatrzymaj to dla siebie

behalte das für dich

4. zatrzymywać (powodować spóźnienie):

zatrzymywać

aufhalten

zatrzymywać

zurückhalten

II . zatrzymywać <‑muje; dov. obl. zatrzymać> [zatʃɨmɨvatɕ] GLAG. povr. glag.

1. zatrzymywać:

zatrzymywać (stawać)

anhalten

zatrzymywać (stawać)

zum Stillstand kommen

zatrzymywać (osoba)

stehen bleiben

zatrzymywać (samochód)

anhalten

zatrzymywać (samochód)

stoppen

2. zatrzymywać:

zatrzymywać (przestawać pracować) (silnik, maszyna)

ausgehen

zatrzymywać (przestawać pracować) (silnik, maszyna)

stoppen

3. zatrzymywać (mieszkać chwilowo):

zatrzymywać

sich tož. aufhalten

zatrzymywać

absteigen pog.

zatrzymałem się w hotelu

ich stieg in einem Hotel ab

zatroskanie <rod. ‑ia, brez mn. > [zatroskaɲe] SAM. sr. spol ur. jez.

zatroskanie

Kummer m. spol ur. jez.

zatroskanie

Sorge ž. spol

zatroskanie

Besorgnis ž. spol

zatrzęsienie <rod. ‑ia, brez mn. > [zatʃej̃ɕeɲe] SAM. sr. spol pog.

zatrzęsienie

Masse ž. spol

zatrzęsienie

Unmenge ž. spol

zatrzęsienie spraw

eine Masse von Angelegenheiten

zatrzęsienie owoców w sadzie

eine Unmenge von Früchten im Garten

otrzymać [otʃɨmatɕ] dov. obl., otrzymywać [otʃɨmɨvatɕ] <‑muje> GLAG. preh. glag.

1. otrzymać (dostać):

otrzymać

erhalten

otrzymać

bekommen

otrzymać cios

einen Schlag abbekommen

2. otrzymać (uzyskać z czegoś):

otrzymać coś z czegoś

etw aus etw daj. gewinnen

I . utrzymywać <‑muje; dov. obl. utrzymać> [utʃɨmɨvatɕ] GLAG. preh. glag.

1. utrzymywać (podpierać, dźwigać):

utrzymywać konstrukcję, ciężar

halten

utrzymywać konstrukcję, ciężar

tragen

2. utrzymywać (nie wypuścić):

utrzymać łyżkę

einen Löffel [fest] halten

nie mogła utrzymać walizki

sich konnte die Koffer nicht [fest]halten

3. utrzymywać (zachowywać):

utrzymywać porządek, równowagę

aufrechterhalten

utrzymywać porządek, równowagę

bewahren

utrzymywać pokój

erhalten

utrzymywać coś w dobrym stanie

etw in gutem Zustand [o. gut] erhalten

utrzymywać kogoś przy życiu

jdn am Leben erhalten

4. utrzymywać (zachować panowanie):

utrzymać kierownicę

das Lenkrad halten

utrzymać język za zębami pog.

den Mund halten

utrzymać sekret [lub tajemnicę]

ein Geheimnis bewahren [o. behalten]

5. utrzymywać (pokrywać koszty eksploatacji):

utrzymywać dom, samochód

unterhalten

utrzymywać urządzenie

instand halten

utrzymywać urządzenie

warten

6. utrzymywać (mieć kontakt):

utrzymywać stosunki

aufrechterhalten

utrzymywać stosunki

unterhalten

utrzymywać korespondencję z kimś

mit jdm im Briefwechsel stehen

utrzymywać stosunki z państwami sąsiednimi

Kontakte zu den Nachbarländern unterhalten

II . utrzymywać <‑muje; dov. obl. utrzymać> [utʃɨmɨvatɕ] GLAG. nepreh. glag. ur. jez. (twierdzić)

utrzymywać, że...

behaupten, dass ...

III . utrzymywać <‑muje; dov. obl. utrzymać> [utʃɨmɨvatɕ] GLAG. povr. glag.

1. utrzymywać (pozostawać w pewnej pozycji):

utrzymywać

sich tož. halten

utrzymać się na nogach

sich auf den Beinen halten

2. utrzymywać (pozostawać w jakimś stanie):

utrzymywać

sich tož. halten

utrzymywać

bleiben

utrzymywać się przy władzy

an der Macht bleiben

utrzymać się na stanowisku

sich tož. in seiner Stellung behaupten

utrzymywać się przy życiu

am Leben bleiben

utrzymać się na fali

auf der Erfolgswelle reiten

utrzymywać się na afiszu (Theaterstück)

auf dem Spielplan stehen

3. utrzymywać več. nedov. obl. (zarabiać na życie):

utrzymywać się z czegoś

von etw leben

utrzymywać się z czegoś

sich daj. mit etw seinen Lebensunterhalt verdienen

4. utrzymywać:

utrzymywać (nie poddawać się) (wojsko)

sich tož. behaupten

5. utrzymywać:

utrzymywać (trwać) (pogoda, przyjaźń)

sich tož. halten

utrzymywać (trwać) (pogoda, przyjaźń)

beständig sein

utrzymywać (zwyczaj)

sich tož. erhalten

utrzymywać (zwyczaj)

erhalten bleiben

tutaj to żadna roślina się nie utrzyma

hier hält sich keine Pflanze ž. spol

ceny utrzymują się na tym samym poziomie

die Preise m. spol mn. halten sich auf dem gleichen Niveau

utrzymywać się w granicach

sich in Grenzen halten

zmywanie <rod. ‑ia, brez mn. > [zmɨvaɲe] SAM. sr. spol pog.

zmywanie

Abwasch m. spol

dotrzymać [dotʃɨmatɕ] dov. obl., dotrzymywać [dotʃɨmɨvatɕ] <‑muje> GLAG. preh. glag., nepreh. glag.

1. dotrzymać ur. jez. (spełnić, co się przyrzekło):

dotrzymać

etw [ein]halten

dotrzymać słowa/obietnicy

sein Wort/Versprechen halten

dotrzymać tajemnicy

ein Geheimnis wahren

dotrzymać tajemnicy

über etw tož. Stillschweigen bewahren

dotrzymać umowy/warunków

einen Vertrag/die Bedingungen einhalten

nie dotrzymać umowy

einen Vetragsbruch begehen pis. jez.

nie dotrzymać umowy

einen Vertrag brechen

dotrzymać komuś kroku

mit jdm Schritt halten

dotrzymać komuś towarzystwa

jdm Gesellschaft leisten

2. dotrzymać pog. (przechować):

dotrzymać

aufheben

dotrzymać jabłka do zimy

die Äpfel bis zum Winter aufheben

I . wstrzymywać <‑muje; dov. obl. wstrzymać> [fstʃɨmɨvatɕ] GLAG. preh. glag.

1. wstrzymywać (zatrzymać):

wstrzymywać bieg, ruch

anhalten

wstrzymywać bieg, ruch

hemmen

wstrzymywać napór

zurückhalten

wstrzymywać napór

aufhalten

wstrzymać oddech

den Atem anhalten

2. wstrzymywać (odłożyć na później):

wstrzymywać realizację, wypłatę

zurückhalten

wstrzymywać wykonanie wyroku

aufschieben

wstrzymywać prace

einstellen

wstrzymywać prace

unterbrechen

II . wstrzymywać <‑muje; dov. obl. wstrzymać> [fstʃɨmɨvatɕ] GLAG. povr. glag.

1. wstrzymywać (nie opowiedzieć się):

wstrzymywać się od głosu

sich tož. der Stimme enthalten

głos wstrzymujący się pis. jez.

Stimmenthaltung ž. spol

2. wstrzymywać (odłożyć na później):

wstrzymać się od czegoś

von etw Abstand nehmen

wstrzymywać się ze swoją decyzją/odpowiedzią

seine Entscheidung/Antwort aufschieben

I . wytrzymywać <‑muje; dov. obl. wytrzymać> [vɨtʃɨmɨvatɕ] GLAG. preh. glag.

wytrzymywać ból:

wytrzymywać

aushalten

wytrzymywać

ertragen

wytrzymywać napór

den Drang aushalten

II . wytrzymywać <‑muje; dov. obl. wytrzymać> [vɨtʃɨmɨvatɕ] GLAG. nepreh. glag.

nie mogę już tego wytrzymać

ich kann das nicht mehr ertragen

nie mogę już tego wytrzymać

ich halte das nicht mehr aus

wytrzymać do końca

bis zum Ende aushalten [o. durchhalten]

nie wytrzymywać krytyki

der Kritik nicht standhalten

nie wytrzymywać porównania z kimś/czymś

sich tož. mit jdm/etw nicht messen können

nie wytrzymywać porównania z kimś/czymś

dem Vergleich mit jdm/etw nicht standhalten [können]

nie wytrzymywać próby czasu

die Probezeit nicht bestehen [o. überdauern]

lód nie wytrzymał, wpadł do wody i utonął

das Eis trug nicht, er brach ein und ertrank

można [lub da się] wytrzymać pog.

ganz okay pog.

można [lub da się] wytrzymać pog.

geht so pog.

można [lub da się] wytrzymać pog.

lässt sich aushalten pog.

nerwy mu nie wytrzymały i zaczął krzyczeć

er konnte sich tož. nicht mehr beherrschen und schrie los

Bi želeli dodati besedo, frazo ali prevod?

Predlagajte nov vnos.

Preiščite slovar.

poljščina

Prevodi za „zatrzymywanie“ v slovarju poljsko » nemški

zatrzymanie <rod. ‑ia, mn. ‑ia> [zatʃɨmaɲe] SAM. sr. spol

1. zatrzymanie (ograniczenie wolności):

2. zatrzymanie (wstrzymanie działania):

I . zatrzymywać <‑muje; dov. obl. zatrzymać> [zatʃɨmɨvatɕ] GLAG. preh. glag.

1. zatrzymywać (unieruchamiać):

2. zatrzymywać (ograniczać wolność):

3. zatrzymywać (przechowywać):

4. zatrzymywać (powodować spóźnienie):

II . zatrzymywać <‑muje; dov. obl. zatrzymać> [zatʃɨmɨvatɕ] GLAG. povr. glag.

1. zatrzymywać:

2. zatrzymywać:

3. zatrzymywać (mieszkać chwilowo):

zatrzymana [zatʃɨmana] SAM. ž. spol

zatrzymana → zatrzymany

glej tudi zatrzymany

zatrzymany (-na) <rod. ‑nego, mn. ‑ni> [zatʃɨmanɨ] SAM. m. spol (ž. spol) PRAVO

zatrzymany (-na) <rod. ‑nego, mn. ‑ni> [zatʃɨmanɨ] SAM. m. spol (ž. spol) PRAVO

zatrzymać [zatʃɨmatɕ]

zatrzymać dov. obl. od zatrzymywać

glej tudi zatrzymywać

I . zatrzymywać <‑muje; dov. obl. zatrzymać> [zatʃɨmɨvatɕ] GLAG. preh. glag.

1. zatrzymywać (unieruchamiać):

2. zatrzymywać (ograniczać wolność):

3. zatrzymywać (przechowywać):

4. zatrzymywać (powodować spóźnienie):

II . zatrzymywać <‑muje; dov. obl. zatrzymać> [zatʃɨmɨvatɕ] GLAG. povr. glag.

1. zatrzymywać:

2. zatrzymywać:

3. zatrzymywać (mieszkać chwilowo):

zatroskanie <rod. ‑ia, brez mn. > [zatroskaɲe] SAM. sr. spol ur. jez.

zatrzęsienie <rod. ‑ia, brez mn. > [zatʃej̃ɕeɲe] SAM. sr. spol pog.

otrzymać [otʃɨmatɕ] dov. obl., otrzymywać [otʃɨmɨvatɕ] <‑muje> GLAG. preh. glag.

1. otrzymać (dostać):

2. otrzymać (uzyskać z czegoś):

I . utrzymywać <‑muje; dov. obl. utrzymać> [utʃɨmɨvatɕ] GLAG. preh. glag.

1. utrzymywać (podpierać, dźwigać):

2. utrzymywać (nie wypuścić):

3. utrzymywać (zachowywać):

4. utrzymywać (zachować panowanie):

5. utrzymywać (pokrywać koszty eksploatacji):

6. utrzymywać (mieć kontakt):

II . utrzymywać <‑muje; dov. obl. utrzymać> [utʃɨmɨvatɕ] GLAG. nepreh. glag. ur. jez. (twierdzić)

III . utrzymywać <‑muje; dov. obl. utrzymać> [utʃɨmɨvatɕ] GLAG. povr. glag.

1. utrzymywać (pozostawać w pewnej pozycji):

2. utrzymywać (pozostawać w jakimś stanie):

3. utrzymywać več. nedov. obl. (zarabiać na życie):

4. utrzymywać:

5. utrzymywać:

zmywanie <rod. ‑ia, brez mn. > [zmɨvaɲe] SAM. sr. spol pog.

dotrzymać [dotʃɨmatɕ] dov. obl., dotrzymywać [dotʃɨmɨvatɕ] <‑muje> GLAG. preh. glag., nepreh. glag.

1. dotrzymać ur. jez. (spełnić, co się przyrzekło):

2. dotrzymać pog. (przechować):

I . wstrzymywać <‑muje; dov. obl. wstrzymać> [fstʃɨmɨvatɕ] GLAG. preh. glag.

1. wstrzymywać (zatrzymać):

2. wstrzymywać (odłożyć na później):

II . wstrzymywać <‑muje; dov. obl. wstrzymać> [fstʃɨmɨvatɕ] GLAG. povr. glag.

1. wstrzymywać (nie opowiedzieć się):

2. wstrzymywać (odłożyć na później):

I . wytrzymywać <‑muje; dov. obl. wytrzymać> [vɨtʃɨmɨvatɕ] GLAG. preh. glag.

wytrzymywać ból:

II . wytrzymywać <‑muje; dov. obl. wytrzymać> [vɨtʃɨmɨvatɕ] GLAG. nepreh. glag.

Preiščite slovar.

Druga spletna mesta

Sporočila uporabnikov

Vadnica za besedišče

Synonyms

Moja zgodovina iskanj