Prevodi za „beleidigende“ v slovarju nemško » poljski

belei̱digen* [bə​ˈlaɪdɪgən] GLAG. preh. glag.

1. beleidigen (kränken):

beleidigen

obrażać [dov. obl. obrazić]

beleidigen

urażać [dov. obl. urazić]

jdn mit Worten beleidigen

obrazić kogoś słowem

jds Ehre beleidigen

urazić czyjąś dumę

2. beleidigen (schwer erträglich sein):

dieser Anblick beleidigt das Auge

ten widok m. spol razi

solche Musik beleidigt das Ohr

taka muzyka ž. spol razi ucho [lub uszy] pog.

belei̱digend PRID.

beleidigend

obraźliwy

beleidigend

obelżywy

Primeri uporabe besede beleidigende

beleidigende Äußerung

obraźliwa uwaga