Prevodi za „chrapie“ v slovarju nemško » poljski

Therapi̱e̱ <‑, ‑n> [tera​ˈpiː] SAM. ž. spol

Therapie MED., PSIH.

terapia ž. spol

schri̱e̱ [ʃriː] GLAG. nepreh. glag., preh. glag., povr. glag.

schrie pret. von schreien

glej tudi schreien

I . schre̱i̱en <schreit, schrie, geschrie[e]n> [ˈʃraɪən] GLAG. nepreh. glag.

1. schreien:

schreien (laut rufen) (Mensch)

krzyczeć [dov. obl. krzyknąć]

schreien (sehr laut)

wrzeszczeć [dov. obl. wrzasnąć]

schreien (Baby)

płakać [dov. obl. za‑]

er schrie vor Angst

[on] krzyczał ze strachu

die Menge schrie vor Begeisterung

tłum m. spol krzyczał z zachwytu

schreien wie am Spieß pog.

krzyczeć, jakby żywcem obdzierano ze skóry pog.

es war zum Schreien pog.

można było pęknąć ze śmiechu pog.

das schreit zum Himmel

to woła o pomstę do nieba

2. schreien (verlangen):

nach etw schreien

wołać o coś

nach etw schreien

domagać się czegoś

nach jdm schreien

wołać kogoś

nach jdm schreien

domagać się przyjścia kogoś [lub widzenia z kimś]

nach der Mutter schreien

głośno wołać matkę

um Hilfe schreien

wołać o pomoc

3. schreien:

schreien (einen Schrei ausstoßen) (Esel)

beczeć

schreien (Vogel)

skrzeczeć

schreien (Vogel)

krakać

schreien (Stier)

ryczeć

schreien (Kalb)

beczeć

II . schre̱i̱en <schreit, schrie, geschrie[e]n> [ˈʃraɪən] GLAG. preh. glag. (ausrufen)

Hilfe schreien

wołać pomocy

III . schre̱i̱en <schreit, schrie, geschrie[e]n> [ˈʃraɪən] GLAG. povr. glag.

sich heiser schreien

ochrypnąć od krzyku

Ergotherapi̱e̱ <‑, ‑n> SAM. ž. spol

Ergotherapie

ergoterapia ž. spol