Prevodi za „gedonner“ v slovarju nemško » poljski

verdọnnern* GLAG. preh. glag. pog.

1. verdonnern (jdm etw Unliebsames auferlegen):

jdn zu etw verdonnern

zmuszać [dov. obl. zmusić] kogoś do czegoś

er war dazu verdonnert, jeden Abend den Müll auszuleeren

nakazano mu, aby co wieczór wynosił śmieci

2. verdonnern (verurteilen):

er wurde zu drei Jahren [Gefängnis] verdonnert

wlepiono mu trzy lata [więzienia] pog.

Verdụ̈nner <‑s, ‑> SAM. m. spol

Verdünner

rozcieńczacz m. spol

Bekẹnner(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> SAM. m. spol(ž. spol) REL.

Bekenner(in)

wyznawca(-czyni)

ein Bekenner seines Glaubens sein

być wyznawcą swojej religii

Gewịnner(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> SAM. m. spol(ž. spol) a. ŠPORT

Gewinner(in) (bei Lotterie, Preisausschreiben)

zwycięzca(-żczyni) m. spol (ž. spol)

Vi̱e̱rtonner <‑s, ‑> SAM. m. spol

Viertonner

ciężarówka ž. spol czterotonowa

a̱u̱f|donnern GLAG. povr. glag. slabš. pog.

aufdonnern

wypindrzyć slabš. się pog.

sie hat sich wieder mal fürchterlich aufgedonnert

[ona] znów się koszmarnie wypindrzyła

Kano̱nendonner <‑s, ‑> SAM. m. spol

Kanonendonner

huk m. spol armat