Prevodi za „mereiterite“ v slovarju nemško » poljski

vere̱i̱tern* GLAG. nepreh. glag. +sein

vereitern (Wunde)

jątrzyć się

vereitern (Zahnwurzel)

ropieć

Stre̱i̱terin <‑, ‑nen> SAM. ž. spol ur. jez.

Streiterin → Streiter

glej tudi Streiter

Stre̱i̱ter(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> [ˈʃtraɪtɐ] SAM. m. spol(ž. spol) ur. jez.

Streiter(in)

bojownik(-iczka) m. spol (ž. spol)

ein Streiter für eine gerechte Sache

bojownik o słuszną sprawę

Vere̱i̱terung <‑, ‑en> SAM. ž. spol

Vereiterung

ropienie sr. spol

Brei̱tseite <‑, ‑n> SAM. ž. spol

1. Breitseite (breitere Seite: eines Tisches):

Breitseite

bok m. spol

Breitseite NAVT.

burta ž. spol

2. Breitseite VOJ.:

Breitseite

salwa ž. spol burtowa

eine Breitseite abfeuern [o. abgeben]

oddać salwę burtową

ich habe eine Breitseite abgekriegt fig

nieźle oberwałem pog.

Margeri̱te <‑, ‑n> [margə​ˈriːtə] SAM. ž. spol BOT.

Margerite

złocień m. spol właściwy

Margerite

margerytka ž. spol

Re̱i̱terin <‑, ‑nen> SAM. ž. spol

Reiterin → Reiter

glej tudi Reiter

Re̱i̱ter(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> SAM. m. spol(ž. spol)

1. Reiter:

Reiter(in) (Person)

jeździec m. spol

Reiter(in) (Frau)

amazonka ž. spol

2. Reiter (Kartenreiter):

Reiter(in)

zakładka ž. spol indeksująca

Streitere̱i̱ <‑, ‑en> [ʃtraɪtə​ˈraɪ] SAM. ž. spol slabš.

Streiterei

ciągłe kłótnie ž. spol mn.

Krite̱rium <‑s, Kriterien> [kri​ˈteːri̯ʊm] SAM. sr. spol ur. jez.

Kriterium

kryterium sr. spol

bei etw strenge Kriterien anlegen

nakładać [dov. obl. nałożyć] na coś surowe [lub ostre] kryteria

Stre̱i̱ter(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> [ˈʃtraɪtɐ] SAM. m. spol(ž. spol) ur. jez.

Streiter(in)

bojownik(-iczka) m. spol (ž. spol)

ein Streiter für eine gerechte Sache

bojownik o słuszną sprawę

I . berei̱ten* GLAG. preh. glag.

1. bereiten (verursachen, zuteil werden lassen):

jdm Freude/Schwierigkeiten bereiten

sprawiać [dov. obl. sprawić] komuś radość/trudności

das bereitet mir großes Vergnügen

to sprawia mi ogromną przyjemność

jdm Kopfschmerzen bereiten

przyprawiać kogoś o ból głowy

jdm eine Überraschung/Empfang bereiten

zgotować komuś niespodziankę/przyjęcie

etw daj. ein Ende bereiten

kończyć [dov. obl. za‑ ]

2. bereiten (zubereiten):

bereiten Speisen, Bad

przyrządzać [dov. obl. przyrządzić]

II . berei̱ten* GLAG. povr. glag. ur. jez. (sich auf etw vorbereiten)

bereiten

przygotowywać [dov. obl. przygotować] się

sich zum Sterben bereiten

przygotować się na śmierć