Prevodi za „schleichender“ v slovarju nemško » poljski

I . schle̱i̱chen <schleicht, schlich, geschlichen> [ˈʃlaɪçən] GLAG. nepreh. glag. +sein

1. schleichen (sich heimlich bewegen):

schleichen

skradać się

ums Haus schleichen

skradać się wkoło domu

2. schleichen (langsam fahren/gehen):

schleichen

wlec [dov. obl. do‑] się a. pog.

die Zeit schleicht fig

czas m. spol się wlecze pog.

II . schle̱i̱chen <schleicht, schlich, geschlichen> [ˈʃlaɪçən] GLAG. povr. glag.

sich aus dem Haus schleichen

wymykać [dov. obl. wymknąć] się z domu

heimlich schlich er sich in die Küche

potajemnie zakradł się do kuchni

schleich dich! južnem., avstr.

spływaj! pog.

schleich dich! južnem., avstr.

spadaj! pog.

sich aus der Verantwortung schleichen fig

wykręcić się od odpowiedzialności pog.

schle̱i̱chend PRID. attr

schleichend Krankheit

zbliżający się

schleichend Inflation

pełzający fig

schleichend Gift

wolno działający