Prevodi za „verdrengen“ v slovarju nemško » poljski

verdrạ̈ngen* GLAG. preh. glag.

1. verdrängen (wegdrängen):

jdn [aus etw] verdrängen

wyrugować kogoś [skądś]

jdn von seinem Platz verdrängen

zepchnąć kogoś z jego miejsca

2. verdrängen a. PSIH. (ersetzen):

verdrängen

wypierać [dov. obl. wyprzeć]

3. verdrängen NAVT.:

verdrängen

mieć wyporność

versprẹngen* GLAG. preh. glag.

1. versprengen a. VOJ. (auseinander treiben):

versprengen

rozpraszać [dov. obl. ‑proszyć]

versprengte Truppen

rozproszone oddziały m. spol mn.

2. versprengen (verspritzen):

versprengen

rozlewać [dov. obl. ‑lać]

versprengen

rozpryskiwać [dov. obl. ‑pryskać]

I . verdịngen <verdingt, verdingte [o. verdang], verdingt [o. verdungen]> GLAG. preh. glag. form

verdingen Auftrag:

verdingen

rozpisywać [dov. obl. rozpisać]

II . verdịngen <verdingt, verdingte [o. verdang], verdingt [o. verdungen]> GLAG. povr. glag. alt

verdingen

najmować [dov. obl. nająć] się alt

sie hatte sich bei verschiedenen Bauern als Magd verdingt [o. verdungen]

najmowała się u różnych chłopów jako służąca

verdụngen GLAG. preh. glag., povr. glag.

verdungen pp von verdingen

glej tudi verdingen

I . verdịngen <verdingt, verdingte [o. verdang], verdingt [o. verdungen]> GLAG. preh. glag. form

verdingen Auftrag:

verdingen

rozpisywać [dov. obl. rozpisać]

II . verdịngen <verdingt, verdingte [o. verdang], verdingt [o. verdungen]> GLAG. povr. glag. alt

verdingen

najmować [dov. obl. nająć] się alt

sie hatte sich bei verschiedenen Bauern als Magd verdingt [o. verdungen]

najmowała się u różnych chłopów jako służąca

verdre̱hen* GLAG. preh. glag.

1. verdrehen (zu weit herausdrehen):

verdrehen Hals

skręcać [dov. obl. skręcić]

verdrehen Arm

wykręcać [dov. obl. wykręcić]

die Augen verdrehen

przewracać oczami fig

jdm den Kopf verdrehen pog.

zawrócić komuś w głowie pog.

2. verdrehen slabš. pog. (verfälschen):

verdrehen Sachverhalt, Wahrheit

przeinaczać [dov. obl. przeinaczyć]

die Tatsachen verdrehen

przekręcać fakty

I . verdrẹcken* GLAG. preh. glag. slabš. pog.

verdrecken

paprać [dov. obl. u‑]

verdrecken

zapaskudzać [dov. obl. zapaskudzić ]slabš. pog.

II . verdrẹcken* GLAG. nepreh. glag. +sein slabš. pog.

verdrecken

paprać [dov. obl. u‑] się slabš. pog.

I . verẹngen* [fɛɐ̯ɛŋən] GLAG. preh. glag.

verengen Gefäße, Durchfahrt:

verengen

zwężać [dov. obl. zwęzić]

II . verẹngen* [fɛɐ̯ɛŋən] GLAG. povr. glag.

verengen (Gefäße, Pupillen)

zwężać [dov. obl. zwęzić] się

verengen (Straße)

przewężać [dov. obl. przewęzić] się

I . vermẹngen* [fɛɐ̯​ˈmɛŋən] GLAG. preh. glag.

1. vermengen (vermischen):

vermengen

wymieszać

2. vermengen (durcheinander bringen):

vermengen

pomylić

II . vermẹngen* [fɛɐ̯​ˈmɛŋən] GLAG. povr. glag.

vermengen

mieszać [dov. obl. wy‑] się

versẹngen* [fɛɐ̯​ˈzɛŋən] GLAG. preh. glag.

den Stoff [mit etw] versengen

przypalić [czymś] materiał

den Stoff [mit etw] versengen (am Ofen)

osmalić [czymś] materiał

etw mit einem Bügeleisen/einer Glühbirne versengen

przypalić coś żelazkiem/żarówką

sich daj. die Haare [an etw daj.] versengen

przypalić sobie [czymś] włosy