W znacznej mierze jest uosobieniem cnót służby domowej z czasów wiktoriańskich – wyróżnia ją dyskrecja i właściwie nieograniczona wyrozumiałość dla kolejnych ekstrawagancji i występków lordowskiej rodziny.
Zazwyczaj część ministrów kończącego swoją misję rządu otrzymuje wówczas kreacje lordowskie, co pozwala im pozostać w parlamencie niezależnie od wyników wyborów.
