Prevodi za „osłupienie“ v slovarju poljsko » angleški

osłupienie SAM. sr. spol

1. osłupienie (zdumienie):

osłupienie

amazement

wprawiać kogoś w osłupienie

to stun sb

2. osłupienie MED.:

osłupienie

stupor

Primeri uporabe besede osłupienie

wprawiać kogoś w osłupienie

to stun sb

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

Alternatywne zakończenie filmu znalazło się przypadkiem podczas emisji telewizyjnej w 1983 roku wprawiając w osłupienie wielu japońskich widzów, którzy zapamiętali z wizyty w kinie inne zakończenie filmu.

pl.wikipedia.org

Ekipa strażaków przybywa mu na ratunek, jednak cała akcja strażaków kończy się dość nietypowo: gdy skoczek-samobójca jest już w powietrzu – pęka brezent skokochronu wprawiając strażaków w osłupienie.

pl.wikipedia.org

Do jej głównych objawów zaliczają się drgawki, śpiączka albo osłupienie oraz rozsiane wykrzepianie wewnątrznaczyniowe.

pl.wikipedia.org

Potrafią zapobiegać ucieczce swojej ofiary poprzez osłupienie jej ruchem ciała jeszcze przed przypuszczeniem ataku.

pl.wikipedia.org

Szczytowym okresem rozwoju awangardy był dadaizm, który swoją nonsensowną literaturą wprawiał w osłupienie tradycyjnie wykształconą klasę mieszczańską.

pl.wikipedia.org

Dziewczyny stworzyły w ten sposób hymn parkietowy, który dzięki kontrowersyjnemu tekstowi oraz teledyskowi może niejednego wprowadzić w pozytywne osłupienie”.

pl.wikipedia.org

Nagranie z Ōdako znalazło się przypadkiem podczas emisji telewizyjnej wprawiając w osłupienie wielu japońskich widzów, którzy zapamiętali z wizyty w kinie inne zakończenie filmu.

pl.wikipedia.org

Choć początkowo wydaje im się głuchy na ich narzekania, regularnie wprowadza ich w osłupienie szybkimi i celnymi diagnozami.

pl.wikipedia.org

Ku osłupieniu policjantów, kilka minut po wyłowieniu denat nagle ożywa, co staje się medialną sensacją.

pl.wikipedia.org

Może być to zachowanie gwałtowne – silne podniecenie z dominującym uczuciem lęku, osłupienie, dziwaczność zachowania czy wypowiedzi, rozkojarzenie, omamy, ucieczka (fuga), próby samobójstwa czy samookaleczenia.

pl.wikipedia.org