Zaproponowany przez nią model obrazuje, w jaki sposób następuje subordynacja dialektów niestandardowych prestiżowej formie języka (językowi standardowemu).
Dotyczy to z jednej strony współczesnych czasów i dotyka kwestii wynikających z przekonania o posłuszeństwie, przesadnej subordynacji oraz wrodzonej ustępliwości społeczeństwa niemieckiego wobec władz i przywódców rządzących nim.