Sam będąc konstruktorem urządzeń, zarejestrował w 1933 wzór użytkowy na przyrząd kreślarski do wykreślania i analizy krzywych matematycznych w sposób ciągły.
Nie było żadnych absolutnych standardów dla wykreślania róży kompasowej, a każda szkoła kartograficzna wypracowała i rozwijała własny sposób jej rysowania.
Specjalnie zaprojektowane do ataku systemy akustycznego namiaru (prędkości, odległości oraz wykreślania kursów) połączone były ze specjalnym urządzeniem „programowanego ognia” do atakowanego konwoju.
