Prevodi za „Brutkammer“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

brutalny [brutalnɨ] PRID.

brutalny człowiek

gewalttätig

brutalny człowiek

roh

brutalny napaść

brutal

brutalny słowa, zachowanie

roh

brutalny słowa, zachowanie

grob

potraktować kogoś w brutalny sposób

jdn grob behandeln

potraktować kogoś w brutalny sposób

mit jdm brutal umgehen

brutalizm <rod. ‑u, loc ‑zmie, brez mn. > [brutalism] SAM. m. spol ur. jez.

brutalizm

Brutalität ž. spol

brutalnie [brutalɲe] PRISL.

brutalnie

brutal

brutalnie

roh

brutal <rod. ‑a, mn. ‑e, rod. mn. ‑i [lub ‑ów]> [brutal] SAM. m. spol pog.

brutal

Brutalo m. spol slabš. pog.

brutal

Brutalinski m. spol slabš. lub šalj. pog.

I . brukać <‑ka; pret. ‑aj; dov. obl. z‑> [brukatɕ] GLAG. preh. glag.

1. brukać przest, ur. jez. (brudzić):

brukać

beschmutzen

brukać

schmutzig machen

brukać obrus

die Tischdecke schmutzig machen

2. brukać fig.:

brukać

in den Schmutz ziehen

brukać

beschmutzen fig.

brukać

besudeln fig., slabš.

brukać dobre imię

den guten Ruf in den Schmutz ziehen

brukać godność kobiety

die Würde der Frau beschmutzen [o. besudeln slabš. ] fig.

II . brukać <‑ka; pret. ‑aj; dov. obl. z‑> [brukatɕ] GLAG. povr. glag.

1. brukać przest, ur. jez. (brudzić się):

brukać

sich schmutzig machen

brukać się w szlamie

sich im Schlamm schmutzig machen

2. brukać fig. (zniesławiać samego siebie):

brukać

sich tož. diskreditieren [o. in Verruf bringen]

brukać się kłamstwem

sich durch Lügen in Verruf bringen [o. diskreditieren]

brukarz <rod. ‑a, mn. ‑e> [brukaʃ] SAM. m. spol

brukarz

[Straßen]pflasterer(in) m. spol (ž. spol)

brukiew <rod. ‑kwi, mn. ‑kwie> [brukjef] SAM. ž. spol

brukiew BOT., GASTR.

Kohlrübe ž. spol