Prevodi za „Deklamationen“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

deklamator <rod. ‑a, mn. ‑orzy> [deklamator] SAM. m. spol ur. jez.

deklamator

Deklamator(in) m. spol (ž. spol)

deklamator

Rezitator(in) m. spol (ž. spol)

deklamator

Vortragskünstler(in) m. spol (ž. spol)

fałszywy deklamator fig.

Schönredner m. spol

deklamatorski [deklamatorski] PRID. ur. jez.

deklamatorski

deklamatorisch

deklamatorski

rezitatorisch

deklamatorski ton

deklamatorischer Ton m. spol

poza deklamatorska fig.

deklamatorische [o. pathetische] Haltung ž. spol

deklamacyjny [deklamatsɨjnɨ] PRID. ur. jez.

deklamacyjny utwór, sztuka:

deklamacyjny

deklamatorisch

deklaratywny [deklaratɨvnɨ] PRID. ur. jez.

deklaratywny

leer

deklaratywny

heuchlerisch

deklaratywnie [deklaratɨvɲe] PRISL. t. PRAVO

deklaratywnie

deklarativ

deklamatorstwo <rod. ‑wa, brez mn. > [deklamatorstfo] SAM. sr. spol ur. jez.

deklamatorstwo

Künstelei ž. spol

deklamatorstwo

Schönred[n]erei ž. spol ur. jez.

deklaratywność <rod. ‑ści, brez mn. > [deklaratɨvnoɕtɕ] SAM. ž. spol ur. jez. (oświadczenia)

deklaratywność

heuchlerische [o. lippenbekenntnishafte] Art ž. spol