Prevodi za „Kapitalzufluss“ v slovarju poljsko » nemški

kapitalny [kapitalnɨ] PRID.

1. kapitalny (zasadniczy, główny):

kapitalny warunek, znaczenie

Haupt-

kapitalny warunek, znaczenie

Grund-

remont kapitalny

Instandsetzung ž. spol

2. kapitalny (świetny):

kapitalny pomysł, rozwiązanie

fantastisch

kapitalny pomysł, rozwiązanie

großartig

3. kapitalny (ogromny):

kapitalny błąd

riesengroß

kapitalny błąd

schwer[wiegend]

kapitalny błąd

kapital pog.

palnął [jakieś] kapitalne głupstwo

er hat vollkommenen Unsinn dahergeredet

4. kapitalny (wielki):

kapitalny jeleń

kapital

kapitaliki [kapitaliki] SAM.

kapitaliki mn. < rod. mn. ‑ków> TIPOGRAF.:

kapitaliki

Kapitälchen ntpl

kapitalizm <rod. ‑u, loc ‑zmie, brez mn. > [kapitalism] SAM. m. spol

kapitalizm

Kapitalismus m. spol

kapitalizm z ludzką twarzą

Kapitalismus mit menschlichem Antlitz

kapitalnie [kapitalɲe] PRISL.

kapitalnie

großartig

kapitalnie

famos ur. jez. lub pog.

aktor zagrał kapitalnie

der Schauspieler m. spol hat großartig gespielt

kapitalista (-tka) <rod. ‑ty, mn. ‑iści> [kapitalista] SAM. m. spol (ž. spol) sklan. jak f w lp

kapitalista (-tka)

Kapitalist(in) m. spol (ž. spol)

I . kapitalizować <‑zuje> [kapitalizovatɕ] GLAG. preh. glag. FINAN.

kapitalizować lokatę, odsetki

kapitalisieren

II . kapitalizować <‑zuje> [kapitalizovatɕ] GLAG. povr. glag. EKON

kapitalizować

kapitalisiert werden

kapitalizacja <rod. ‑ji, brez mn. > [kapitalizatsja] SAM. ž. spol EKON

1. kapitalizacja (obliczanie wartości majątku):

kapitalizacja

Kapitalisierung ž. spol

rynkowa kapitalizacja

Marktkapitalisierung ž. spol

2. kapitalizacja (wprowadzanie systemu kapitalistycznego):

kapitalizacja

Einführung ž. spol der Marktwirtschaft

kapitulny [kapitulnɨ] PRID. REL.

kapitulny

Kapitular-

duchowieństwo kapitulne

Domkapitel sr. spol

duchowieństwo kapitulne

Kapitelherren m. spol mn.

kapitulant <rod. ‑a, mn. ‑nci> [kapitulant] SAM. m. spol

1. kapitulant VOJ. (strona ogłaszająca kapitulację):

kapitulant

Kapitulierende(r) mf

kapitulant

sich Ergebende(r) mf

2. kapitulant (osoba poddająca się):

kapitulant

Defätist(in) m. spol (ž. spol)

kapitulant

Kapitulant(in) m. spol (ž. spol) ur. jez.

kapitularz <rod. ‑a, mn. ‑e> [kapitulaʃ] SAM. m. spol

1. kapitularz REL.:

kapitularz

Kapitelhaus sr. spol

klasztorny kapitularz

Kapitelhaus eines Klosters

2. kapitularz ZGOD.:

kapitularz

Kapitular[e] sr. spol

kapitularze karolińskie

karolingische Kapitularien