Prevodi za „Reformplänen“ v slovarju poljsko » nemški

reformowany [reformovanɨ] PRID.

1. reformowany ur. jez. (zmieniony):

reformowany państwo, system podatkowy

reformiert

reformowany państwo, system podatkowy

geändert

2. reformowany REL.:

reformowany kościół

reformiert

Ewangelicki Kościół Reformowany

Reformierte Evangelische Kirche ž. spol

reformat <rod. ‑a, mn. ‑aci> [reformat] SAM. m. spol REL.

reformat

Reformat m. spol

reforming <rod. ‑u, brez mn. > [reformiŋk] SAM. m. spol KEM.

reforming

katalytisches Reforming sr. spol

reformacki [reformatski] PRID. REL.

reformacki

Reformaten-

reformator(ka) <rod. ‑a, mn. ‑orzy [lub ‑owie]> [reformator] SAM. m. spol(ž. spol)

1. reformator ur. jez. (innowator):

reformator(ka)

Erneuerer(Erneuerin) m. spol (ž. spol)

reformator(ka)

Reformer(in) m. spol (ž. spol)

2. reformator REL.:

reformator(ka)

Reformator(in) m. spol (ž. spol)

reformować <‑muje; dov. obl. z‑> [reformovatɕ] GLAG. preh. glag.

1. reformować ur. jez. (wprowadzać innowacje):

reformować

reformieren

reformować

erneuern

2. reformować REL.:

reformować kościół

reformieren

reformacja <rod. ‑ji, brez mn. > [reformatsja] SAM. ž. spol REL.

reformacja

Reformation ž. spol

reformowalny [reformovalnɨ] PRID. ur. jez.

reformowalny

reformierbar

reforma <rod. ‑my, mn. ‑my> [reforma] SAM. ž. spol

reforma

Reform ž. spol

przeprowadzać reformy

Reformen durchführen

reforma gospodarcza

Wirtschaftsreform ž. spol

reforma prawa

Rechtsreform ž. spol

reforma ubezpieczeń

Versicherungsreform ž. spol

reformizm <rod. ‑u, loc ‑zmie, brez mn. > [reformism] SAM. m. spol

1. reformizm ur. jez.:

reformizm

Reformismus m. spol

2. reformizm POLIT.:

reformizm

Reformismus m. spol

reformista <rod. ‑ty, mn. ‑iści> [reformista] SAM. m. spol sklan. jak f w lp

1. reformista ur. jez.:

reformista

Reformer(in) m. spol (ž. spol)

2. reformista POLIT.:

reformista

Reformist(in) m. spol (ž. spol)

reformacyjny [reformatsɨjnɨ] PRID. ZGOD.

reformacyjny

Reformations-

idee reformacyjne

Reformationsideen ž. spol mn.

reformistyczny [reformistɨtʃnɨ] PRID.

1. reformistyczny ur. jez.:

reformistyczny

reformerisch

2. reformistyczny POLIT.:

reformistyczny

reformistisch

reformy [reformɨ] SAM.

reformy mn. < rod. mn. ‑rm> przest (ciepłe majtki damskie):

reformy

lange Unterhosen ž. spol mn.

zreformować [zreformovatɕ]

zreformować dov. obl. od reformować

glej tudi reformować

reformować <‑muje; dov. obl. z‑> [reformovatɕ] GLAG. preh. glag.

1. reformować ur. jez. (wprowadzać innowacje):

reformować

reformieren

reformować

erneuern

2. reformować REL.:

reformować kościół

reformieren