Prevodi za „absoluto“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

absolut <rod. ‑u, mn. ‑y> [apsolut] SAM. m. spol FILOZ.

absolut

das Absolute sr. spol

objawienie absolutu

die Offenbarung ž. spol des Absoluten

absolutny [apsolutnɨ] PRID.

1. absolutny (całkowity):

absolutny spokój

völlig

absolutny cisza, rekord

absolut

absolutny zaufanie

voll

masz absolutną rację

du hast völlig [o. vollkommen] Recht

2. absolutny (bezwzględny):

absolutny temperatura, słuch

absolut

prawda absolutna FILOZ.

die absolute Wahrheit ž. spol

zero absolutne FIZ.

absoluter Nullpunkt m. spol

3. absolutny (apodyktyczny):

absolutny monarchia, władca

absolut

absolutność <rod. ‑ści, brez mn. > [apsolutnoɕtɕ] SAM. ž. spol FILOZ.

absolutność

Absolutheit ž. spol

absolutność prawdy

die Absolutheit der Wahrheit

absolutnie [apsolutɲe] PRISL.

1. absolutnie (zupełnie):

absolutnie

absolut

absolutnie

völlig

wierzę ci absolutnie

ich glaube dir aufs Wort

absolutnie nic

ganz und gar nichts

2. absolutnie (bezwzględnie):

absolutnie rządzić

absolut

absolutnie zwyciężył

er siegte unangefochten

absolutyzm <rod. ‑u, loc ‑zmie, brez mn. > [apsolutɨsm] SAM. m. spol

absolutyzm FILOZ., POLIT.

Absolutismus m. spol

absolutorium <mn. ‑ia, rod. mn. ‑iów> [apsolutorjum] SAM. sr. spol nepreg. v ed.

1. absolutorium UNIV.:

absolutorium

Abgangszeugnis sr. spol

uzyskać absolutorium

das Abgangszeugnis erhalten

2. absolutorium:

absolutorium FINAN., PRAVO

Entlastung ž. spol

absolucja <rod. ‑ji, mn. ‑je> [apsolutsja] SAM. ž. spol

1. absolucja PRAVO:

absolucja

Absolution ž. spol

absolucja

Freisprechung ž. spol

udzielić absolucji

Absolution erteilen

2. absolucja REL.:

absolucja

Absolution ž. spol

absolucja

Vergebung ž. spol

uzyskać absolucję

Absolution bekommen

absolutysta <rod. ‑ty, mn. ‑yści> [apsolutɨsta] SAM. m. spol sklan. jak f w lp

absolutysta FILOZ., POLIT.

Absolutist m. spol

absolutoryjny [apsolutorɨjnɨ] PRID. UNIV.

absolutoryjny

[Studien]abschluss-

absolutoryjny

[Studien]abgangs-

bal absolutoryjny

Studienabschlussfeier ž. spol

absolutyzować <‑zuje; pret. ‑zuj; dov. obl. z‑> [apsolutɨzovatɕ] GLAG. preh. glag.

absolutyzować

verabsolutieren

absolutyzować przekonania

seine Ansichten verabsolutieren