Prevodi za „arpedżio“ v slovarju poljsko » nemški

pedzio <rod. ‑ia, mn. ‑ie> [pedʑo] SAM. m. spol pog. (pederasta)

pedzio

warmer Bruder m. spol slabš. pog.

brudzio <rod. ‑ia, mn. ‑ie> [brudʑo] SAM. m. spol šalj. pog.

brudzio

Brüderschaft ž. spol

wypić z kimś brudzia

mit jdm Brüderschaft trinken

dziadzio <rod. ‑adzia, mn. ‑adziów> [dʑadʑo] SAM. m. spol pog.

dziadzio

Opi m. spol

dopędzać <‑dza; pret. ‑aj> [dopendzatɕ], dopędzić [dopeɲdʑitɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl.

1. dopędzać (doścignąć):

dopędzać

einholen

dopędzać

erreichen

2. dopędzać (zapędzić):

dopędzać

[hin]treiben

odpędzać <‑dza> [otpendzatɕ], odpędzić [otpeɲdʑitɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl.

1. odpędzać (zmuszać do cofnięcia się):

odpędzać

fortjagen

odpędzać

wegjagen

2. odpędzać fig. (nie poddawać się):

odpędzać głód

den Hunger unterdrücken

odpędzać sen

den Schlaf verscheuchen fig.

odpędzać złe myśli

schlechte Gedanken vertreiben

wypędzać <‑dza> [vɨpendzatɕ], wypędzić [vɨpeɲdʑitɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl.

1. wypędzać:

wypędzać (zmusić do opuszczenia z domu)

hinausjagen pog.

wypędzać (zmusić do opuszczenia z domu)

hinaustreiben

wypędzać (z kraju)

vertreiben

Związek Wypędzonych

Bund m. spol der Vertriebenen

2. wypędzać (wyprowadzać):

wypędzać bydło na pastwisko

Vieh auf die Weide treiben

napędzać <‑dza; pret. ‑aj> [napendzatɕ], napędzić [napeɲdʑitɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl.

1. napędzać (wprawiać w ruch):

napędzać mechanizm, silnik

antreiben

2. napędzać (gromadzić gdzieś, zaganiać):

napędzać zwierzynę

zusammentreiben

napędzać chmury

antreiben

napędzić komuś stracha [lub strachu]

jdm Angst einjagen

3. napędzać (przynaglić):

napędzać

antreiben

napędzać kogoś do pracy

jdn zur Arbeit antreiben

4. napędzać (przysporzyć):

napędzać zysk

Gewinne einbringen

I . popędzać <‑dza> [popendzatɕ], popędzić [popeɲdʑitɕ] dov. obl. GLAG. preh. glag.

1. popędzać (w jakimś kierunku):

popędzać zwierzęta

jagen

popędzać zwierzęta

treiben

2. popędzać (przynaglać):

popędzać kogoś do czegoś

jdn zu etw drängen

popędzać kogoś, żeby coś zrobił

jdn drängen, etw zu tun

II . popędzać <‑dza> [popendzatɕ], popędzić [popeɲdʑitɕ] dov. obl. GLAG. nepreh. glag. samo v dov. obl. (pognać)

popędzać

eilen

popędzać

sausen

I . zapędzać <‑dza> [zapendzatɕ], zapędzić [zapeɲdʑitɕ] dov. obl. GLAG. preh. glag.

1. zapędzać (zaganiać):

zapędzać

[hin]treiben

zapędzić owce na pastwisko

die Schafe auf die Weide treiben

zapędzić kogoś w kozi róg pog.

jdn ins Bockshorn jagen pog. [o. in die Enge treiben]

2. zapędzać pog. (zmuszać do działania):

zapędzić kogoś do pracy

jdn zur Arbeit antreiben

II . zapędzać <‑dza> [zapendzatɕ], zapędzić [zapeɲdʑitɕ] dov. obl. GLAG. povr. glag. pog.

1. zapędzać (zapuszczać się, docierać za daleko):

zapędzać

zu weit gehen

dzieci zapędziły się w głąb lasu

die Kinder ntpl liefen zu tief in den Wald hinein

2. zapędzać (dawać się ponosić emocjom):

zapędzać

sich tož. verrennen

zapędzać

zu weit gehen

ona zapędziła się w marzeniach

sie verlor sich in Träumereien

zapędzać się w obietnicach

sie verrannte sich in ihren Versprechungen

adadżio [adadʒjo] SAM. sr. spol nesprem.

adadżio [adadʒjo] SAM. sr. spol nesprem.:

adadżio GLAS., GLAS.

Adagio sr. spol

przepędzać <‑dza> [pʃependzatɕ], przepędzić [pʃepeɲdʑitɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl.

1. przepędzać (gnać przez coś):

przepędzać bydło

treiben

przepędzać bydło

jagen

2. przepędzać (przeganiać):

przepędzać chmury, myśli

vertreiben

3. przepędzać (wyganiać):

przepędzać człowieka

vertreiben

przepędzać człowieka

verjagen

przepędzić kogoś na cztery wiatry

jdn in alle Winde treiben [o. jagen]