Prevodi za „awanturnictwo“ v slovarju poljsko » nemški

awanturnictwo <rod. ‑wa, brez mn. > [avanturɲitstfo] SAM. sr. spol ur. jez.

1. awanturnictwo:

awanturnictwo (skłonność do awantur)

Streitsucht ž. spol

awanturnictwo (skłonność do bójek)

Randalismus m. spol

2. awanturnictwo (ryzykowna, prowokująca działalność):

awanturnictwo

Abenteurertum sr. spol

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

Chuligaństwo – awanturnictwo, zachowanie charakteryzujące się lekceważeniem norm życia społecznego oraz obowiązującego porządku prawnego najczęściej o charakterze przestępczym.

pl.wikipedia.org

W młodości słynął z zawadiactwa, awanturnictwa i hulanki.

pl.wikipedia.org

Jego dyktatura ma być tamą dla warcholstwa i awanturnictwa.

pl.wikipedia.org

Znana była z czarującej osobowości, inteligencji, dużej kultury i wiedzy, daru obserwacji, dobrej pamięci, łatwości pisania i trafiania w gust czytelników, ale także z ostrego języka i awanturnictwa politycznego.

pl.wikipedia.org

Jego życie artystyczne i osobiste splatało się z burzliwą historią ojczystego kraju; spotykał się z uwielbieniem, ale też zarzucano mu awanturnictwo, nadużywanie alkoholu oraz skandale alkowy.

pl.wikipedia.org

Urodzony w rodzinie patrycjuszowskiej, w młodości wsławił się awanturnictwem, które zamknęło przed nim drogę awansu w obrębie klasy.

pl.wikipedia.org

Przełożeni monasteru wielokrotnie kierowali do konsystorza eparchii białoruskiej skargi na członków wspólnoty, zarzucając im włóczęgostwo, pijaństwo i awanturnictwo.

pl.wikipedia.org

Świat przedstawiony w postaci świata zwierząt ułatwia autorowi krytykę szlacheckiej obyczajowości, awanturnictwa, egoizmu i przekupstwa posłów.

pl.wikipedia.org

Lenin, który sam dwa dni wcześniej był zwolennikiem próby przejęcia władzy przez rady, teraz twierdził, że jego organizacja wykazała "awanturnictwo".

pl.wikipedia.org