Prevodi za „brzęknąć“ v slovarju poljsko » nemški

I . brzęknąć <‑nie> [bʒeŋknoɲtɕ]

brzęknąć dov. obl. od brzękać

II . brzęknąć <‑nie> [bʒeŋknoɲtɕ] GLAG. nepreh. glag. dov. obl. ur. jez. (puchnąć)

brzęknąć

anschwellen

nogi jej brzękły podczas podróży

ihre Beine ntpl schwollen während der Reise an

glej tudi brzękać

brzękać <‑ka; pret. ‑aj; dov. obl. brzęknąć> [bʒeŋkatɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. brzękać (wytwarzać dźwięk):

brzękać

klimpern

brzękać palcami po strunach gitary

mit den Fingern auf den Gitarrensaiten klimpern

2. brzękać (wydawać dźwięk):

brzękać

klirren

brzękać

klimpern

monety brzęknęły w kieszeni

Münzen ž. spol mn. klimperten in der Tasche

struna liry cicho brzękła

die Saite ž. spol der Lyra klirrte leise