Prevodi za „burknąć“ v slovarju poljsko » nemški

burknąć [burknoɲtɕ]

burknąć dov. obl. od burczeć

glej tudi burczeć

I . burczeć <‑czy; pret. burcz> [burtʃetɕ] GLAG. nepreh. glag. pog.

1. burczeć (terkotać):

burczeć

knattern

2. burczeć < dov. obl. burknąć> <[lub za‑]> (zrzędzić):

burczeć na coś

über etw tož. murren [o. nörgeln]

II . burczeć <‑czy; pret. burcz dov. obl. za‑> [burtʃetɕ] GLAG. brezos. pog. (wydawać dźwięk)

burczy mi w brzuchu

mir knurrt der Magen m. spol